Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ.

Περπατάω χτες το βράδυ προς το σπίτι μου και τον συναντάω. Έξω από ένα καφέ στα Εξάρχεια -πώς ξέπεσε εκεί, δεν ξέρω- να μιλάει δυνατά στο κινητό του (χαντς φρι πάντα) συνοδεύοντας τα λόγια του με επιβλητικές χειρονομίες. 
Ο τρόπος που μιλούσε μου θύμισε κάτι τηλεφωνικές ανταποκρίσεις που έδινα κάποτε στο κανάλι που δούλευα. Έπρεπε να μιλάω με στόμφο για να εντυπωσιάσω το κοινό. Βέβαια, δεν έβγαινα στη μέση της Μπενάκη κι ανάμεσα στα πλήθη για να μάθουν τα χαμπέρια και οι περαστικοί. Θυμάμαι έκτακτο δελτίο για κρούσμα γρίπης των πτηνών που είχε εντοπιστεί στην περιοχή μου κι εγώ να βρίσκομαι στα γραφεία της περιφέρειας και να πρέπει να βγω τηλεφωνικά στον αέρα. Ήτο τεραστία επιτυχία. Οι υπόλοιποι συνάδελφοι που περίμεναν τις δηλώσεις του υπουργού, θα τρώγανε το μουνί τους που προλαβαίναμε και το βγάζαμε πρώτοι που θα τρομοκρατούσαμε τον κόσμο με το μεγάλο θέμα της ημέρας. Αλλά εγώ πήγα και κλείστηκα στην τουαλέτα να μη μ' ακούει κανείς την ώρα που θα μιλάω. Φόβος να μη με ματιάσουν; Κόμπλεξ; Δεν ξέρω.
Πάντως ο τύπος στην Μπενάκη δεν είχε κανένα τέτοιο άγχος. Ήθελε να ακούνε οι πάντες την ενδιαφέρουσα συνομιλία που είχε. Το θέμα του δεν ήταν επαγγελματικό. Μιλούσε με κάποιο φίλο ή κάτι τέτοιο. Για προσωπικά. Αλλά ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιούσε, θύμιζε άρθρο σε οικονομική εφημερίδα. Θα πρέπει να ήταν πολύ καταρτισμένος. Και πετυχημένος.
Δε θα ξεχάσω τον άνθρωπο με το τηλέφωνο που συνάντησα μια μέρα στην τράπεζα. Φορούσε ένα μακρύ παλτό, είχε τον αέρα του πετυχημένου και, κατά τη διάρκεια της αναμονής για το ταμείο, έκλεισε δύο επαγγελματικές συμφωνίες και τέσσερα ραντεβού. Ήταν από το χώρο των κατασκευών. Με εντυπωσίασε. Όλους τους εντυπωσίασε. Όλοι νιώσαμε ότι ανάμεσά μας, υπήρχε μια σπουδαία προσωπικότητα. Με το ζόρι κρατήθηκα και δεν του ζήτησα αυτόγραφο ή έστω μια φωτογραφία μαζί του. 
Και πώς να ξεχάσω τη νεαρά με το τηλέφωνο στον ηλεκτρικό το καλοκαίρι. Κατάφερε να τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω της. Είχε πάει στο ΙΚΑ για κάτι δουλειές, έκανε και κάτι ψώνια, είχε κουραστεί αρκετά, είχε και ζέστη, όχι, δε θα μπορούσε να περάσει από τη φίλη της με την οποία μιλούσε, θα πήγαινε στο σπίτι να ξεκουραστεί και το απόγευμα θα πήγαινε για μπάνιο. Μήπως ήθελε να πάει κι αυτή μαζί της; 
Όλο το πρόγραμμα το μάθαμε. Μόνο αν είχε γαμηθεί δε μας είπε. Είμαι σίγουρη πως όχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: