ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ: Πολιτισμός και οικολογία.

Μέχρι τώρα έχω πει τα καλύτερα για το χωριό μου και ειδικότερα για το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο της Ναυαρίνου. Και τι ωραία (και σωστή πάνω απ' όλα) παρέμβαση και μπράβο στα παιδιά και τι ωραία δεντράκια, λουλουδάκια, παρτεράκια και τι ωραία που περνάνε, με τις εκδηλώσεις τους και τις δράσεις τους και τι ωραία που κατάφεραν να μας ξεκουνήσουν εδώ στο μαχαλά και να μας απαλλάξουν από τη μούχλα και άλλα τέτοια, μην κάτσω να αραδιάσω.
Αλλά υπήρξε μια μεγάλη παράλειψη. Δεν έγινε σωστή μελέτη. Τόσες παρεμβάσεις και ούτε μια τουαλέτα. Και άμα περνάς τη μέρα σου και τη νύχτα σου εκεί και πίνεις και πέντε δέκα μπίρες, τη χρειάζεσαι. Όχι, άμα είσαι αγοράκι, δεν κάνει να τα κρατάς μέχρι να φτάσεις στο σπίτι. Κινδυνεύει ο προστάτης σου. Κι άμα δεν υπάρχει τουαλέτα πρόχειρη, θα ψάξεις να βρεις μια λύση. Έχει πολύ ωραίες γωνιές για κατούρημα. Χαριλάου Τρικούπη και Ναυαρίνου, γωνίες δύο. Χαριλάου Τρικούπη παραπλεύρως του πάρκου, σκοτεινή γωνία τρίτη. Σκοτεινή είσοδος πολυκατοικίας σε στοά, επί της Ζωοδόχου Πηγής, φάτσα κάρτα στο πάρκο. Σημεία από τα οποία αν περάσεις, θα σε στείλει σε άλλους κόσμους το μεθυστικό τους άρωμα.
Άνετα μπορείς να διακρίνεις την αγάπη των νέων για τη φύση και την απέχθειά τους για την τσιμεντούπολη που τους πνίγει, ωστόσο κανείς απ' αυτούς δε φεύγει για το χωριό του, παρά μόνο εκδικείται το τσιμέντο κατουρώντας το. Ναι. Ο νέος με οικολογική συνείδηση δε θα κατουρήσει στα δέντρα. Θα κατουρήσει στους τοίχους και στα καταραμένα τα μπετά. Τώρα βέβαια, αν δεν τους ενδιαφέρει τι σκατά υπάρχει γύρω από το παραδεισένιο περιβάλλον όπου περνούν την ώρα τους, εμένα δε μου πέφτει λόγος. Απλώς σήμερα που περνούσα, έτσι όπως είναι κατηφόρα στη Ναυαρίνου, παρατήρησα ότι τα σημάδια από τα ποταμάκια που στέγνωσαν, έφτασαν μέχρι το δρόμο. Σιχάθηκα και να πατήσω. Για την μπόχα εντάξει, μπορώ να κρατήσω την αναπνοή μου.
Βέβαια, κατουρημένοι τοίχοι υπάρχουν πολλοί. Κάνε μια βόλτα πέριξ της πλατείας Ομονοίας και θα πέσεις κάτω από την μπόχα. Αλλά εκεί είναι η παρακμή. Ενώ στα Εξάρχεια είναι η ομορφιά. Και ο πολιτισμός. Βέεεεβαια!