ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ: Το βασίλειό μου για ένα τσαντό.

Η Ντέπυ είναι από την Πετρούπολη. Τελείωσε πριν από δύο χρόνια τη νομική και, μέσω της ΔΑΠ, δικτυώθηκε και δικαιώθηκε. Εργάζεται σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο στο Κολωνάκι. Τη συναντώ κάθε πρωί στη Σκουφά. Μαλλί μαζεμένο, ριχτό φόρεμα, φρέντο καπουτσίνο στο ένα χέρι και, τους τελευταίους τρεις μήνες, τσάντα Louis Vuitton στο άλλο. Την αγόρασε με ένα μισθό της. Την έχει περασμένη στον καρπό και την κρατάει με καμάρι. Μπροστά πηγαίνει η τσάντα, πίσω ο καφές, πιο πίσω η Ντέπυ.
Το σπουδαιότερο απόκτημα. Κατάκτηση. Και μετά απ' αυτό, αναμένονται κι άλλες κατακτήσεις. Ε, ναι αγάπη μου! Άμα κρατάς μια τέτοια τσάντα, μετράς. Σε βλέπουν με άλλο μάτι. Σε υπολογίζουν. Δε σε ρωτάνε από πού είσαι. Υποψιάζονται. Και πέφτουν έξω. Με τέτοια τσάντα, μπορείς να βρεις και γαμβρό. Αντάξιό σου. Κάποιον με τον αέρα του πετυχημένου, που θα τον συναντήσεις ένα πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά σου, στο Κολωνάκι πάντα, και θα κρατάει κι αυτός ένα φρέντο καπουτσίνο και μια ανάλογης αξίας και σπουδαιότητας τσάντα. Δε θα τον ρωτήσεις από πού είναι. Υποψιάζεσαι. Και πέφτεις έξω.
Και τώρα, όλα τα καλά κορίτσια, θα κάνουμε την τύχη μας. Για ένα μήνα δε θα τρώμε για να μη χέσουμε. Αλλά θα το πάρουμε το σωστό τσαντό. Και θα το μοστράρουμε όπως πρέπει. Κι εκεί να δεις επιτυχίες.

Σημειώσεις για να προλάβω τους καλοθελητές:
1.Δεν έχω πρόβλημα με τα κορίτσια από την Πετρούπολη. Εντάξει, θεωρώ ότι δεν ταιριάζω μ' αυτά, αλλά από την Πετρούπολη είναι μία πολύ αγαπημένη φίλη, τόσο που την αποκαλώ μητέρα (κι ας είναι μικρότερή μου) η οποία ωστόσο είναι αυθεντική Πετρουπολίτισσα. Έχω πρόβλημα με τα κορίτσια που δεν μπορούν να το αποδεχτούν και θέλουν να γίνουν κάτι άλλο.
2.Εντάξει, το ομολογώ. Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσω τέτοια τσάντα. Αλλά και να την είχα, δε θα την ήθελα. Και να μου τη χαρίσουν, δε θα την κρατήσω. Η αγαπημένη μου τσάντα είναι μία καραπλαστικούρα με κουλά σχεδιάκια.