Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Ο ΑΓΡΟΤΟΠΑΤΕΡΑΣ


Έλα ρε Μήτσου! Στου μπλόκου είμι! Άντι σι περιμένου κι σένα! Ιδώ γίνιτι, τι να σι λέου! Άνου κατ τους κάναμι. Άρε μι τέτοιουν αγώνα απού κάνου, μι βλέπου φίλεμ στη βουλή την άλλη φουρά...
Καλά, άρχουντας, έσκασα μυτ μι του τρακτέρ του κινούργιου, απού του πήρα πέρς, λίγου η ιπιδότις, λίγου η οικονουμία στου σπιτ... σιγά μην έκανα οικονουμία στα δικάμ τα γούστα ρε, μην είσι μαλάκας! Ήθιλι η κυρά αμάξ, τ' αρχίδιαμ πήρι, ήθιλι ου γιοσμ κινούργιου κουμπιούτουρα, τ' αρχίδιαμ πήρι κι αυτό του ζαγάρ! Ήρθα που λες μι του ιργαλείου στου μπλόκου, μι λεν, μ' αυτό κλειν όλους ου δρόμους, δε θέλει άλλου. Ε, ξερς τώρα, κατιφθείαν φάνικι ποιος ουρίζ τα πράματα στου νουμό...
Ιμείς Μήτσουμ, θα του τραβήξουμε όσου πάει, κι δρόμους θα κλείσουμι κι σιδηρόδρομους, κι λιμάνια κι βιομηχανικές ζώνις κι συνουριακούς σταθμούς, κανείς κι τίπουτις δε θα κινείται κι δε θα διακινείτι...
Μόνου έτς θα μας υπολουγίσουν. Ε, ιντάξ κι τι έγινι που μας είπι του ουκέι η Μπατζιλή, ιμείς θα του τραβήξουμι, έτς για να ξέρουν ποιος ουρίζ σ' αυτή τη χώρα. Άμα δεν είνι ου αγρότς καλά, κανείς δε θα΄νι. Να μάθουν να μας προυσέχουν.
Ρε συ Μήτσου, τώρα τουν άλλου μήνα που θα πες κι η ιπιδότης, τρακτέρ πήρα, άλλα έξουδα δεν έχου, δεν παίρνουμι κι ικείνουν τουν άχρηστου του Θύμιου, να πάμι για τίπουτις γούστα στην Αθήνα. Ξερς, κάνα τριήμιρου, μπουζούκια να κάνουμι ζημιές κι ικείνα τα καλά τα στριπτιτζάδκα, πο'χουν τα καλά τα πουτανάκια!
Ε ναι ρε μαλάκα, μιτά απου τέτοιουν αγώνα, πρέπ' να ξιδώσουμι! Καφινείου - καφινείου όλου του χειμώνα, δεν παλέβιτι!

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Ο ΜΑΛΑΚΟΜΑΓΝΗΤΗΣ


Πρόλογος: Αυτός που τον έχει, δεν τον καταλαβαίνει αμέσως. Στην αρχή νομίζει ότι απλά, όλα του πάνε στραβά. Ή ότι όλοι είναι σκάρτοι. Ή ότι κάτι έχει πάνω του και πέφτει σε λάθος άτομα. Αμ δεν πέφτει! Τα τραβάει! Μετά πέφτει και τρώει τα μούτρα του.
Κυρίως θέμα: Μια γυναίκα με μαλακομαγνήτη, αρνείται να δεχτεί το κακό που της συμβαίνει. Σε πρώτη φάση πιστεύει ότι έχει αντροδιώχτη. Κι εγώ έτσι πίστευα. Και έλεγα, δυο μέτρα γυναίκα, με μυαλό (εννοώ το πνεύμα και όχι τη λογική) με επίπεδο, με μόρφωση και καλλιέργεια, με ταλέντα, με διάθεση να προσφέρω στους άλλους, ακόμη και με τάσεις αυταπάρνησης κάποιες φορές, δε γίνεται να μην υπάρχει περίπτωση να βρεθεί ΕΝΑΣ! Και άντε, ας υποθέσουμε ότι δεν τους έπαιρνα κι εγώ στα σοβαρά, γιατί έβλεπα ότι δεν υπάρχει λόγος. Αλλά ποτέ δεν ήθελα να παραδεχτώ ποιος είναι αυτός ο λόγος. Φανταζόμουν ότι επειδή είμαι έτσι όπως είμαι, τους κάνω να νιώθουν μέτριοι. Χώρια ότι όταν μου βγαίνει το νταλικέρικο, τους κάνω να νιώθουν πως είμαι εγώ ο άντρας της παρέας. Άσε που διαθέτω απ' αυτά που η ανατομία θέλει να τα διαθέτουν μόνο οι άντρες. Για να μην αναφέρω ότι ζω μόνη μου από επιλογή μου, ενώ οι περισσότεροι ζουν με τη μαμά ή κοντά στη μαμά για να νιώθουν ασφάλεια.
Τελικά όμως δεν είναι ότι με φοβούνται. Τώρα το παραδέχομαι. Είναι ΜΑΛΑΚΕΣ. Είναι μαλάκας αυτός που θέλει και δε θέλει, είναι μαλάκας αυτός που φοβάται μην κολλήσει (και μάλιστα τη στιγμή που βλέπει άτομο απέναντί του που δεν έχει πρόθεση κολλήματος) και κυρίως είναι ΜΑΛΑΚΑΣ αυτός που θέλει και θελει πολύ και θέλει όσο τίποτα άλλο και θα τρόμαζα αν καταλάβαινα πόσο θέλει (αυτή ήταν η ατάκα που θυμήθηκα και μου ήρθε η έμπνευση ν' ασχοληθώ με το θέμα) και αχ τι θα κάνει που θέλει τόσο... και πάει θέλοντας! Ή μήπως πάει γυρεύοντας; Ε ναι λοιπόν! Πάει γυρεύοντας για να αποκτήσει τον τίτλο του ΥΠΕΡΜΑΛΑΚΑ!
Επίλογος: Τελικά το αποφάσισα. Τον έχω και τον χαίρομαι το μαλακομαγνήτη! Πάνω που πίστεψα ότι τον απενεργοποίησα, διαπίστωσα ότι απέκτησα υπερμαλακομαγνήτη. Πλέον έμαθα ότι οι παραπάνω συμπεριφορές, είναι ύποπτες. Και ότι όσο πιο υπερβολικός είναι κάποιος στη συμπεριφορά του, τόσο πιο μαλάκας είναι. Με όλες αυτές τις γνώσεις που απέκτησα, προχωρώ στην απενεργοποίηση του μαλακομαγνήτη. Και δέχομαι και ιδέες για καλύτερα αποτελέσματα.
Ευχαριστώ!

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ: ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ – ΠΑΡΤ ΘΡΙ


Έλα μωρή, θα πάμε για κάναν καφέ το απόγευμα; Αχ ναι, για να σου πω λεπτομέρειες για τον καινούργιο γκόμενο... Εδώ και μια βδομάδα, μωρή δε σου είπα ότι βγαίνω με έναν τύπο, με λεφτά, αμαξάρα ακριβό ντύσιμο και τα ρέστα;... Ε χτες, είχαμε την κορύφωση του δράματός του, χαχαχαχα!...
Ε ναι αγάπη μου! Πρωτοχρονιά στην καλύτερη πίστα με πήγε. Όλος ο καλός ο κόσμος ήταν εκεί. Κι εγώ με το καινούργιο μου φόρεμα. Αυτό που πήραμε μαζί προχτές, το μικροσκοπικό με τις παγιέτες. Που σου είχα πει ότι θέλω να κάνω καταστροφή. Ε, την έκανα. Έφτιαξα και το μαλλί και το νύχι, θεά αγάπη μου! Ε, με τέτοια θεά που κυκλοφοούσε, έπρεπε να πληρώσει! Και να οι σαμπάνιες, και να τα λουλούδια, μεγάλη ζημιά σου λέω! Ολοκαύτωμα!... Πολύ σωστά φέρθηκε. Δεν έχω να πω! Θα τον κρατήσω... Το κλείσαμε καλέ το μαγαζί! Και τα ξημερώματα που γυρίσαμε, εγώ μία κυρία! Με άφησε στο σπίτι μου και πήγε στο δικό του... Είσαι τρελή που θα του δώσω μουνί πριν κλείσουμε μήνα μαζί! Μα για ποια με πέρασε;... Έτσι, να ξεροσταλιάζει και να περιμένει πότε θα είμαι έτοιμη... Ναι μαρή, άμα δεν το παίξω παρθενοπιπίτσα, πώς θα με πάρει στα σοβαρά; Αφού έτσι είναι όλοι οι μαλάκες. Για να ,ας πάρουν στα σοβαρά, πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε σωστά το μουνί μας... Ναι μαρή, το έχω για να τον γράφω κι αυτός να περιμένει και να νομίζει ότι έχω να του δώσω κάτι σημαντικό, που το κρατάω μόνο γι' αυτόν. Και στο μεταξύ το δίνω όπου γουστάρω. Σιγά μην το καταλάβει. Α στο μεταξύ, προχτές που βγήκα με τη Σούλα κι εσύ δεν ήρθες, πήδηξα ένα μωρό, τι να σου λέω! Αχ, με ρήμαξε το άτιμο! Λέω να το πηδήξω και σήμερα, έτσι για να μου... μπει καλά ο χρόνος... Όχι μαρή, δε θα τον δω το μαλάκα, του είπα ότι σήμερα έχω οικογενειακές υποχρεώσεις, χαχαχα!
Για να τυλίξεις έναν άντρα χρυσή μου, πρέπει να τον πείσεις για δύο πράγματα. Για την αγνότητά σου και για την αγάπη σου για την οικογένεια... Ναι μαρή, κορίτσι για σπίτι, τώρα τι σπίτι, αυτό είναι άλλο θέμα...
Άντε και του χρόνου τέτοια μέρα, θα σε καλέσω για Πρωτοχρονιά στο καινούργιο μου σπίτι, ενώ θα φοράω και το καινούργιο μου μονόπετρο. Εκεί το πάω χρυσή μου! Οργανωμένο έγκλημα!
Τα λέμε σε λίγο. Πάω να ετοιμαστώ και να ετοιμάσω και το μωρό για το δεύτερο μέρος του καλωσορίσματος του καινούργιου χρόνου.

ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ: ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ – ΠΑΡΤ ΤΟΥ


Έλα ρε μαλάκα τι γίνεται; Πάμε ρε μαλάκα για κάναν καφέ, μετά όμως. Τώρα με περιμένουν κάτω οι δικοί μου για φαγητό. Πωωω βαριέμαι ρε μαλάκα, αλλά τι να κάνω...
Πωωω, έχω ένα κεφάλι, έτοιμο να σπάσει. Ούτε εγώ ξέρω τι ήπια. Το πρωί στις 8 γύρισα... Τι να γίνει ρε μαλάκα, της πουτάνας έγινε. Άσε μαλάκα, τι να σου λέω, έχασες... Πήγαμε μπουζούκια, μεγάλη ζημιά. Καταστροφή. Κτηνωδίες κάναμε ρε μαλάκα, όλοι εμάς κοιτούσαν. Τρία μπουκάλια ήπιαμε, πέντε άτομα. Κι αφού τα ρημάξαμε όλα, πήραμε σβάρνα τα κωλόμπαρα, έτσι ρε να δούμε κανένα μουνί ν' ανοίξει το μάτι μας... Ε ναι ρε μαλάκα, να πάει καλά ο χρόνος!
Και επειδή λένε ότι αυτό που κάνεις την πρωτοχρονιά, το κάνεις όλο το χρόνο, πήρα κι ένα απ' αυτά και πήγα και το γάμησα, έτσι για να γαμάω όλο το χρόνο... Ναι ρε μαλάκα, βίζιτα πήρα, τι να 'παιρνα;... Ε, εντάξει, ελπίζω να μην τη βγάλω μόνο βίζιτες όλο το χρόνο. Να κάτσει και κάνα κανονικό μουνί με δική του πρωτοβουλία να το γαμήσω. Αλλά έστω και η βίζιτα, κάτι είναι, από το να τον παίζω μόνος μου, είναι καλύτερο. Ε ναι ρε μαλάκα, νιώθω λιγότερο μπάκουρος... Ναι, σωστά, γαμάω με τα λεφτά μου και όχι με τη μαγκιά μου, αλλά γαμάω... Ναι, δεν έχω και πολλά λεφτά και μετά το χτεσινό, δεν έχω τίποτα, μαλάκα. Πάει κι ο μισθός, πάει και το δώρο, άσε! Θα πρέπει τώρα να ζητάω από τους δικούς μου...
Έλα-μαλάκα-σ'-αφήνω-θα-σε-πάρω-μετά-ήρθε-η-μάνα-μου!

Ορίστε μαμά!... Μάλιστα μαμά!... Έτοιμος είμαι μαμά, έρχομαι!

ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ: ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ – ΠΑΡΤ ΟΥΑΝ


Το πρωί της πρωτοχρονιάς, η μαμά μου με ξαπόστειλε να πω τα κάλαντα. Ήθελε να ετοιμάσει το σπίτι γιατί το βράδυ είχε καλεσμένους και δε με ήθελε στα πόδια της. Δε με πείραξε καθόλου. Εξάλλου, θα μάζευα λεφτά για να πάρω εκείνη την Μπάρμπι – αστραφτερή πριγκίπισσα στον παραμυθένιο πύργο, που της τη ζητάω τόσον καιρό τώρα και δε μου την παίρνει η στρίγγλα! Όταν γύρισα στο σπίτι, με την Μπάρμπι μου εννοείται, χώθηκα στο δωμάτιό μου, για να μην της ανακατώσω το σπίτι που το είχε αστράψει με τη βοήθεια της παραδουλεύτρας της, ενώ αυτή ήταν στην κουζίνα για την προετοιμασία του βραδινού τραπεζιού. Δε μου έδωσε σημασία, ούτε εγώ σ' αυτήν. Μόνο κάποια στιγμή με φώναξε γιατί ήταν η ώρα του φαγητού και μετά με ανάγκασε να κοιμηθώ, γιατί το βράδυ έπρεπε να υποδεχτούμε τον καινούργιο χρόνο και θα ξενυχτούσα.
Το βράδυ λοιπόν, άρχισαν να καταφθάνουν οι επισκέπτες. Η κυρία Ασπασία και ο κύριος Αγησίλαος, έφεραν και την κόρη τους την Ηλέκτρα. Είναι ένα χρόνο μικρότερή μου και πολύ σπασίκλα. Μας ξαπόστειλαν στο δωμάτιό μου να παίξουμε. Η ζήλεια της για την καινούργια μου Μπάρμπι, ήταν ολοφάνερη. Ήθελε να στήσει σκηνή, όπου μπαίνουν κακοποιά στοιχεία στον πύργο και την απαγάγουν για να ζητήσουν λύτρα από τον αγαπημένο της. Δεν το επέτρεψα.
Μετά από λίγο, η μαμά μου μας φώναξε να φάμε. Όλοι ήταν στρωμένοι στο μεγάλο τραπέζι και εμένα με την Ηλέκτρα μας πέταξαν στο τραπεζάκι της κουζίνας, λες και ήμασταν ανεπιθύμητες. Δεν πειράζει. Οι συζητήσεις των μεγάλων για την οικονομική κρίση ήταν πολύ βαρετές για να θέλω να κάτσω μαζί τους. Μετά άρχισαν να παίζουν χαρτιά και να ξεφωνίζουν σαν δαιμονισμένοι. Εγώ και η Ηλέκτρα, αποσυρθήκαμε και πάλι στο δωμάτιό μου για να με εκνευρίσει για άλλη μία φορά, με το ηλίθιο παιχνίδι που ήθελε να παίξει με την Μπάρμπι μου. Λίγο πριν τις δώδεκα, οι μεγάλοι, μας ξανακουβάλησαν στη χαρούμενη παρέα τους. Στις δώδεκα παρά ένα, ακολούθησε η ηλίθια τελετή σβησίματος των φώτων. Έπρεπε να μας βρει στα μαύρα τα σκοτάδια ο καινούργιος χρόνος. Να μπει στα τυφλά κι όποιον πάρει ο χάρος. Αφού άρχισαν όλοι μαζί, να μετράνε σαν παιδάκια της πρώτης δημοτικού και αφού άρχισαν τα επιφωνήματα ωωωωωωωω! και ξανά ωωωωωωωω! στις δώδεκα ακριβώς, ξεκίνησαν οι αγκαλιές και τα φιλιά και τα χρόνια πολλά, ενώ συγχρόνως έξω έπεφταν πυροτεχνήματα. Βγήκαμε όλοι στο μπαλκόνι να απολαύσουμε το φαντασμαγορικό θέαμα. Τα ωωωωωωω! έγιναν ααααααααα! κάθε φορά που γινόταν μια έκρηξη στον ουρανό. Τα ίδια επιφωνήματα, ακολούθησαν και στο κόψιμο της βασιλόπιτας. Βρήκε το φλουρί ο μπαμπάς της Ηλέκτρας και ησυχάσαμε. Αφού τελείωσε κι αυτό το πανηγύρι, ξαναμπήκα στο δωμάτιό μου, έχοντας για παρέα το αρρωστημένο μυαλό της Ηλέκτρας. Ήμουν αποφασισμένη να της το ξεκόψω. Θα παίζαμε επιτραπέζια. Πού να ξέρω όμως ότι η Ηλέκτρα δεν ξέρει να χάνει. Κάθε φορά που έχανε, γινόταν πανικός στο δωμάτιο. Ευτυχώς, πολύ σύντομα νύσταξε. Φαίνεται πως δεν είχε κοιμηθεί το μεσημέρι. Της είπα να το πει στη μαμά της. Ευκαιρία να ξεκουμπιστεί.
Ξεκουμπίστηκαν σχετικά γρήγορα κι έτσι έμεινα να παίζω με την ησυχία μου με την καινούργια μου Μπάρμπι. Κάποια στιγμή νύσταξα κι εγώ κι έπεσα στο κρεβάτι μου και κοιμήθηκα. Ο θεός να το κάνει ύπνο αυτό. Από μέσα ακούγονταν οι φωνές των χαρτόμουτρων. Κι όταν βαρέθηκαν το χαρτί, άρχισαν τα ανέκδοτα και τα χάχανα κι όταν τελείωσαν κι αυτά, άρχισαν να χορεύουν τσιφτετέλια μέσα στη μαύρη νύχτα ουρλιάζοντας. Η πανσέληνος θα έφταιγε. Κατά τις τέσσερις, μας άδειασαν τη γωνιά. Οι γονείς μου τσακώθηκαν για λίγο, για άγνωστο λόγο, μετά με θυμήθηκαν κι εμένα που είχα πέσει για ύπνο με τα ρούχα και πάντα αγκαλιά με την Μπάρμπι, με σκέπασαν στοργικά και πήγαν κι αυτοί να ξεραθούν.
Την άλλη μέρα το πρωί, γύρω στο μεσημέρι δηλαδή, ξύπνησαν και με ξύπνησαν κι εμένα. Έπρεπε να πάμε στη γιαγιά Ευτέρπη για φαγητό. Μετά πήγαμε στη γιαγιά Καλλιόπη για καφέ. Τα Χριστούγεννα είχαμε πάει στη γιαγιά Καλλιόπη για φαγητό και στη γιαγιά Ευτέρπη για καφέ. Είχαμε βρει μια ισορροπία στις επισκέψεις στις γιαγιάδες μου. Δίκαια πράγματα. Αφού φάγαμε του σκασμού κι αφού είδαμε όλο το σόι και στη μία γιαγιά και στην άλλη και έπαιξα με όλα μου τα ξαδέρφια που είχαν μαζευτεί, επιστρέψαμε στο σπίτι μας και στην Μπάρμπι μου.
Επιτέλους ησυχία. Μέχρι το Πάσχα που θα ξαναμαζευτούμε. Δε μου αρέσει το Πάσχα. Σιχαίνομαι τη μαγειρίτσα. Και το χειρότερο: Δε λέω κάλαντα, δε μαζεύω λεφτά και αναγκάζομαι να αρκούμαι σε ότι μου παίρνουν οι άλλοι. Άντε και του χρόνου λοιπόν.
Ω! Τι ωραία που πέρασα την Πρωτοχρονιά!