Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Επιθυμίες, ηλικίες και άλλες μαλακίες

Το σκεφτόμουν αυτές τις μέρες με την ιστορία ενός φίλου μου που χώρισε με την γκόμενα. 33 αυτός, 25 αυτή. Ναι μεν η γκόμενα γουστάρει, την ακουμπάει και καυλώνει, λέει και τον πιστεύω, αλλά δεν πρέπει λέει να συνεχίσουν μαζί. Ή μπορούν να είναι μαζί και να ψάχνουν κάτι άλλο. Έψαξα και το βρήκα. Η γκόμενα τώρα τελείωσε τις σπουδές της και πρέπει σιγά σιγά να ψάχνει να αποκατασταθεί κι ο φίλος μου (κλασικό αναρχόπουλο) είναι εντελώς ακατάλληλος για να την αποκαταστήσει.
Βρήκα λοιπόν ποιο είναι το θέμα μας και δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι με τις σχέσεις μας. Αλλάζουν οι επιθυμίες μας μαζί με τις ηλικίες μας. Η μαλακία ξεκινάει από την ενηλικίωση. Από αυτήν ξεκινάω κι εγώ. (Και για να μην παρεξηγηθώ, θα αναφερθώ στο μέσο όρο των ανθρώπων που ζούνε γύρω μας).
Άντρες 18-25: Αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι το γαμήσι. Ο μόνος τρόπος να φύγουν τα καυλόσπυρα κι ο κάλος από την παλάμη. Δεν κάνουν διακρίσεις. Γαμάνε ό,τι έχει τρύπα. Θα γαμήσουν τον σύμπα. Αφού έχουν μάθει να το χώνουν σε τρύπα και καθώς τους έχει κουράσει το καθημερινό κυνήγι του μουνιού, το οποίο δύσκολα τους κάθεται σ' αυτήν την ηλικία, καταλήγουν με γκομενίτσα. Την κυκλοφορούν και σε κλαμπ όπου κωλοχτυπιούνται και κάνουν πειράματα ο ένας στον άλλο, προσπαθώντας να μάθουν να γαμιούνται.
Γυναίκες 18-25: Σκέφτονται συνέχεια το γαμήσι, αλλά δεν το παραδέχονται. Ωστόσο ενδόμυχα ξέρουν ότι είναι ο μόνος τρόπος να φύγουν τα καυλόσπυρα και να στρώσει το δέρμα στο σαφρακιασμένο δάχτυλο. Η διαφορά με τους άντρες της ηλικίας τους είναι ότι κάνουν διακρίσεις. Θα διαλέξουν κάποιον από τους προσφερόμενους. Αφού γαμηθούν με αρκετούς και αφού αποκτήσουν εμπειρίες (έτσι εκτιμούν τουλάχιστον) καταλήγουν με γκόμενο. Τον κυκλοφορούν και σε κλαμπ όπου κωλοχτυπιούνται και κάνουν πειράματα ο ένας στον άλλο προσπαθώντας να μάθουν να γαμιούνται.
Άντρες 25-30: Τους πιάνει ένα πράμα ότι πρέπει να στήσουν καριέρες και να γίνουν πετυχημένοι. Έτσι θα έχουν και μεγαλύτερη επιτυχία στις γκόμενες. Το ξέρουν γιατί βλέπουν και τις φίλες τους που όλες κυνηγάνε φτασμένους και πετυχημένους καριερίστες. Το ίδιο και η γκόμενα που τον έφτυσε για κάποιον φραγκάτο και αμαξάτο. Δε γαμιέται. Εξάλλου δεν άντεχε την πίεση. Θέλει να είναι ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του. Ανακαλύπτει τις μεγαλύτερες γυναίκες, οι οποίες δεν είναι πιεστικές και γαμιούνται και καλύτερα.
Γυναίκες 25-30: Τις πιάνει ένα πράμα ότι πρέπει να κάνουν οικογένεια και να γίνουν μάνες. Μέχρι τα 30 πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία. Ασφαλώς, ο πατέρας του παιδιού της δε θα είναι ο κάθε τυχαίος. Θα πρέπει να της παρέχει ασφάλεια, να τη φροντίζει κι άμα τη βοηθήσει να ανέβει επαγγελματικά και κοινωνικά, έχει βρει τον ιδανικό άντρα. Ψάχνουν δηλαδή τον επίσημο χορηγό. Χτυπάνε κι ό,τι κάτσει.
Άντρες 30-35: Έχουν βρει το δρόμο τους επαγγελματικά και κοιτάνε με επιφύλαξη τις γκόμενες που τους προσεγγίζουν. Όλες είναι πουτάνες. Αλλά και πουτάνες να μην είναι, προτιμούν κάτι χαλαρό. Ενώ μια MILF ξέρει τι θέλει. Παραμένουν σταθερά σ' αυτήν την κατηγορία. Εξάλλου, καλά γαμήσια κάνει, δε θα του φάει την προίκα, δε θα του πρήξει τ' αρχίδια για το πού πήγε και τι έκανε και έχει το κεφάλι του ήσυχο να ασχοληθεί με την καριέρα του.
Γυναίκες 30-35: Άμα έχουν βρει χορηγό, έχουν κάνει και οικογένεια, είναι ήσυχες και πιστεύουν ότι έπιασαν το νόημα της ζωής. Και με ύφος κυρίας Κοκοβίκου, κάνουν παρέα με την κυρία Ξι Παπαμήτρου και πίνουν καφέδες στους παιδότοπους, μιλώντας για κουρτίνες και χαλιά. Βγαίνουν με το σύζυγο, φορώντας τα καλά τους και πάνε σε γάμους και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Τι ωραία που περνάνε. Άμα δεν έχουν βρει χορηγό, καταλήγουν να παντρεύονται τον πρώτο μαλάκα που θα βρεθεί στο δρόμο τους, προκειμένου να γίνουν μάνες, γιατί τα καμπανάκια χτυπάνε αλύπητα. Χώρια ότι θα τις λένε στέρφες, γεροντομούνες και ποιος ξέρει τι.
Άντρες 35-40: Ήρθε η ώρα να χτυπήσουν τα δικά τους καμπανάκια. Έχασαν τόσα χρόνια στήνοντας καριέρες και αποφεύγοντας τις στενές επαφές με τα θηλυκά. Ακόμα διατηρούν τις επιφυλάξεις τους και γι' αυτό είναι πολύ προσεκτικοί με αυτήν που θα επιλέξουν ως αιώνια σύντροφο. Άμα βρούνε τη μικρή και άβουλη που θα τη χειραγωγήσουν όπως θέλουν για να έχουν και το κεφάλι τους ήσυχο, έχουν βρει τη γυναίκα της ζωής τους. Κάνουν τα πάντα για να την τυλίξουν. Γίνονται χορηγοί. Αν δεν τη βρουν, ας είναι καλά οι MILF. Τουλάχιστον έχουν να γαμήσουν.
Γυναίκες 35-40: Για αυτές που έχουν χορηγό, η οικογενειακή ζωή άρχισε να τις πνίγει. Τα παιδιά άρχισαν να πηγαίνουν στο σχολείο κι έχουν άλλη μια έννοια. Η δουλειά τους είναι η ξεκούρασή τους. Το μόνο γαμήσι που βλέπουν, είναι αυτό της πίεσης που τρώνε καθημερινά. Για αυτές που παντρεύτηκαν το μαλάκα, έκαναν το παιδί και, αν δεν τον έτζασαν, είναι στα πρόθυρα. Τη δουλειά του την έκανε. Και οι δύο περιπτώσεις, το γαμήσι είναι στη σκέψη τους συνέχεια. Αλλά όχι με το μαλάκα που φορτώθηκαν. Είναι πλέον MILF και αρχίζουν να γαμιούνται με τους γκόμενους των ηλικών που ανέφερα πιο πάνω. Όσες δεν παντρεύτηκαν και δεν έκαναν παιδί, είναι σε φάση υστερίας. Θέλουν και σύντροφο, θέλουν και παιδί, θέλουν και πήδημα, όλα μαζί. Θα πέσουν με τα μούτρα σε ότι τους κάτσει πρώτο.
Άντρες 40-45: Τους πιάνουν τα υπαρξιακά τους, οι μοναξιές τους και η μαλακία τους. Τόσα χρόνια ήταν σχεσοφοβικοί και τι κατάλαβαν; Έμειναν μόνοι. Αναζητώντας την αγάπη, προσφέρουν τα πάντα. Φαντασμαγορικές εξόδους, δώρα και παπαρίσματα στις γκόμενες που γνωρίζουν. Τι στο καλό. Με τέτοια προσφορά και με τόση αυταπάρνηση, όλο και κάποια θα του δώσει αυτό που ζητάει. Τ' αρχίδια μου θα του δώσει. Το πολύ πολύ να τον κάνει επίσημο χορηγό, όπως είδαμε και πιο πάνω.
Γυναίκες 40-45: Αν δεν έχουν κάνει οικογένεια, έχουν ηρεμήσει. Το πήραν απόφαση ότι έτσι θα ζήσουν. Αν έχουν κάνει οικογένεια και δεν ανήκουν στο ποσοστό 0,1% που ζούνε ευτυχισμένοι, δύο πράγματα μπορούν να συμβούν: Ή ξεφορτώνονται το μαλάκα (αυτόν που τον πήραν για να κάνουν παιδί) ή τον κρατάνε αλλά κάνουν τη ζωή τους (αν είναι χορηγός, γιατί ένας χορηγός, όλο και κάπου μπορεί να χρειαστεί). Και στις τρεις περιπτώσεις, θέλουν να ζήσουν τον έρωτα. Ναι, σ' αυτήν την ηλικία ξαναχτυπάνε αυτά τα καμπανάκια. Και μάλιστα, τώρα μπορούν να τον ζήσουν χωρίς ενοχές και άγχη, όπως τότε στα νιάτα τους, που ο έρωτας ήταν μπροστά τους κι αυτές έψαχναν το χορηγό. Στις περισσότερες περιπτώσεις δε θα τα καταφέρουν γιατί είναι MILF και η αποστολή τους είναι διαφορετική. Δεν πειράζει. Τουλάχιστον δε θα μείνουν αγάμητες. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο, προτιμούν μικρότερες ηλικίες. Διότι σ' αυτήν την ηλικία η γυναίκα είναι στα ντουζένια της. Αντιθέτως, ο άντρας έχει πάψει να είναι τούρμπο.
Άντρες 45-50: Αν έχουν παντρευτεί, έχουν βαρεθεί τη φασολάδα τους και κυνηγάνε το φιλέτο μπας και τους σηκωθεί. Λεφτά υπάρχουν άλλωστε και τα φιλετάκια εντυπωσιάζονται με το χρήμα. Δεν παίρνω όρκο για το αν τους κάνει κούκου τελικά. Αν παραμένουν μπάκουροι, ζητάνε απεγνωσμένα κι αυτοί να ζήσουν τον έρωτα. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, γιατί σ' αυτήν την ηλικία μόνο ως χορηγοί μπορούν να αξιοποιηθούν.
Γυναίκες 45-50: Οι περισσότερες είναι μόνες. Αν κρατιούνται καλά, γαμιούνται κιόλας. Αν όχι, τρέχουν σε ποιητικές βραδιές και άλλες εκδηλώσεις, ανάλογα με τα γούστα τους (μην ξεχνάμε και τις μπουζουκόβιες) μαζί με άλλες μόνες φίλες τους.
Άντρες και γυναίκες άνω των 50: Είτε είναι μπάκουροι είτε είναι παντρεμένοι, ψάχνονται. Ψάχνουν την  επικοινωνία και την αγάπη που δεν πήραν ή δεν έδωσαν τότε που οι αναζητήσεις τους και οι επιθυμίες τους ήταν διαφορετικές. Ξέρουν τι θέλουν, αλλά άντε να το βρούνε έτσι σκατά που τα 'καναν.
Εκτός από την κατηγορία του 0,1% που διάλεξε σύντροφο με κριτήρια την επικοινωνία σε πνευματικό επίπεδο και την αμείωτη καύλα που είχαν ο ένας για τον άλλον.
Οι θεσμοί, η ηθική, οι ανασφάλειες, οι απαγορεύσεις και η κοινωνία που καθορίζει τις πράξεις μας, μας οδηγούν σε λάθος δρόμο. Όταν τα ξεπεράσουμε όλα αυτά, είναι αργά. Γι' αυτό ποτέ δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Αν δούμε τις σχέσεις μας ως μαθηματικά, θα καταλήξουμε να κάνουμε διαιρέσεις. Χημεία είναι οι σχέσεις μας και οι πιο εκρηκτικές ενώσεις είναι κι αυτές που μας κρατάνε ζωντανούς.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να αγιάσει το πληκτρολόγιο σου :)

Ανώνυμος είπε...

Δεν τελειώνει η ερωτική ζωή του ανθρώπου (έστω η μίζερη) στα 50. Υπάρχουν 70+ ή και 80+ (σπάνιες περιπτώσεις βέβαια) που δεν το βάζουν κάτω και σε μερικούς δεν κλείνει και το καπάκι του οχήματος για το τελευταίο ταξίδι τους! Για κάνε μιά έρευνα και γι' αυτούς... :-)