Παιδεύτηκε που η κυρά Οφηλία. Τι εξετάσεις. Τι γιατροί . Περνάγανε τα χρόνια κι ο κυρ Χρυσόστομος διάδοχο δεν έβλεπε . Ρεζίλι είχε γίνει . Πώς να ζητήσει τους τόκους από τους οφειλέτες του? Πώς να πουλήσει τα κατεσχέμενα διαμερίσματα .Πως να τάξει για δεύτερο όροφο τα υπόγεια? Και να θυμηθήκαν την Παναγιά του χωριού του κυρ. Χρυσοστόμου . Τάμα κάνανε . Κι αύξησε ο Χρυσοστομος τους τόκους να γίνει τάμα τρανό. Κι έπιασε. Κι η κυρά Οφηλια το γέννησε. Ναι το γέννησε. Τον διάδοχο, τον κανακάρη, τον μονογενή . Στα ωπα ωπα, μην του λείψει τίποτε. Με το κουτάλι τον ταΐζε, να γίνει δυνατό το παιδί, μην αρρωστήσει ντε .Κι αυτό, φτου του , το καμάρι μου δεν έλεγε όχι. Όλο το φαί κάτω. Έφτασε να πάει σχολείο , και πήγε ,με οδύνη της κυρά Οφηλίας. Πως θα λείπει το παιδί τόσες ώρες? Τι θα τρώει? Κι έμενε κανακάρης μέσα στα διαλείμματα , να φάει το χρυσό μου ότι του έβαζε η μαμά στο καλαθάκι του .Αχουτοοοοοοοοοοοοοοοοο . Είχε γίνει ο περίγελως του σχολείου. Το μαλάκας είχε αντικαταστήσει το όνομα του. Είδε και αποείδε ο έρμος ο κανακάρης να κάνει έναν φίλο , μια φίλη. Μπαααααααα ούτε τον πλησίαζαν . Μεγάλωσε ο μπούλης και πήγε γυμνάσιο . Όχι ότι το τελείωσε. Ούτε στρατό πήγε. Έχασε η πατρίδα έναν ακοίμητο ο φρουρό , αλλά κέρδισε πέντε μερίδες συσσίτιο .Κι έτσι για να κάνει κανα φίλο ακολούθησε τα ρεμάλια του σχολείου . Αλλά τι μαγκιές να κάνει ο δόλιος? Γι αυτόν η μαγκιά ήταν βουνό θεόρατο . Φοβόταν ακόμη και να ρίξει ένα μπουγέλο, όπως φοβόταν τα αεροπλάνα, τα πλοία, το ύψος . Με τα φράγκα, που του έδιναν για χαρτζιλίκι , αγόρασε λίγη μαγκιά. Στις πουτάνες η παρέα ?τα φράγκα ο κανακάρης. Χασισάκι η παρέα ? τα φράγκα πάλι ο μονογενής . Δεν το άντεχε να τον έχουν όλοι στην άκρια. Να μην τον κάνουν παρέα, Να τον φωνάζουν ζαμπονάκια , μια και καταβρόχθιζε 3 ζαμπονοτυρόπιττες στην καθισιά του. Μεγάλωσε που λέτε η κουραδομηχανή . Γυναίκα? Ε θα του έβρισκε η μαμά, τα ξαδέλφια , το σόι .Θα μου πείτε δύσκολο . Ε, τα φράγκα τα κανονίζουν όλα !!!!!!! Κι ας λένε παπαριές οι φεμινίστριες . Και ευρέθη γυνή. Έλα μωρέ, ένα σπίτι θα του έχτιζε ο μπαμπάς, θα έβαζε κι εντοιχισμένη κουζίνα και η κυρά Οφηλία να μένει μαζί να ταΐζει το κανακάρη, όχι να τρώγει όλο ζαμπονοτυρόπιττες το παιδί και σιγά μην δεν εύρισκε σύζυγο .
Άντε τώρα. Τι άλλο μένει? Ένα παιδί .Εδώ τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Η παραγωγή σπέρματος , ως φαίνεται είναι αντιστρόφως ανάλογη με το λίπος του παραγωγού.
Και τελικά το γέννησε χωρίς τάμα. Ναι το γέννησε. Τον διάδοχο, τον κανακάρη, τον μονογενή . Στα ωπα ωπα, μην του λείψει τίποτε. Με το κουτάλι τον ταΐζε, να γίνει δυνατό το παιδί, μην αρρωστήσει ντε .Κι αυτό, φτου του , το καμάρι μου δεν έλεγε όχι. Όλο το φαί κάτω. Έφτασε ………………………….
Και φρόντισαν γι αυτό η κυρά Οφηλία κι ο κυρ Χρυσόστομος .
Γιατί , ποιος άλλος θα μεγάλωνε το παιδί?
Εδώ ο κυρ Χρυσόστομος κουμαντάριζε τόσους οφειλέτες δεν θα τα κατάφερνε με ένα τόσο δα σκατούλι?
Αφού γεννήθηκε ο μονογενής ο Β΄ τον ανέλαβαν αμέσως. Αυτοί ήξεραν να μεγαλώνουν παιδιά!!!!!!!!!!!
Τι κι αν ο μονογενής τους , τους βγήκε , αγράμματος, τεμπέλαρος, υπέρβαρος κι επιρρεπής .......... στις ουσίες?
Αυτοί δεν έφταιγαν. Τον μεγάλωσαν , κατά πως έπρεπε . Οι κακές παρέες . Ναι αυτές πάντα φταίνε, όπως η κακιά στιγμή κακιά ώρα , όπως της κακιάς ψωλής η τρίχα της φταίει.!!!!!!
Παραπέταξαν λοιπόν την νύφη σ΄ ένα δωμάτιο 3ης κατηγορίας μαζί με άλλες 5 λεχώνες. Της πέταξαν κι ένα κουτί εργολάβους να κεράσει τους 2-3 επισκέπτες, .Ε ,πόσες μέρες μέρες θα καθόταν στο μαιευτήριο? Ήθελε και πολυτέλειες η βλάχα ? Εξάλλου ο κανακάρης τους το έκανε το παιδί !!!!!!!! . Κι ο κανακάρης σιγά μην πάτησε στο μαιευτήριο. Μόνο την γέννα λίγο και μετά με τη παρέα του .
Κι αυτοί περίμεναν ώρα την ώρα να πάρουν τον εγγονό από το μαιευτήριο .Μάλλον λάθος , τον κανακάρη του κανακάρη .Με τιμές και δόξες. Είχαν χαράξει και την διαδρομή από το μαιευτήριο στο σπίτι . Με κορναρίσματα να δουν οι γειτονες τι γιο έβγαλε ο γιος τους.
Τέρμα, θα τον μεγάλωναν μόνο αυτοί .
Kι εγώ παρατηρητής τέτοιων ιστοριών, απλά θα επιβεβαιώνω την εξέλιξη, που έχω προβλέψει , συνταιριάζοντας πολλές ιστορίες , που έχω κατά νου .Ούτε με λύπη, ούτε με χαρά. Με το πληκτικό ενδιαφέρον, που δείχνει ένας φτωχός υπάλληλος -συγγραφέας του ετήσιου Καζαμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου