Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Ανταπόκριση από τα εξωτικά Εξάρχεια

Ο νέος τουριστικός προορισμός


Αυτό το θέμα με τις πορείες, τις καταστροφές, τις μολότοφ, τις φωτιές και τα οδοφράγματα από τη μια, και τους ψεκασμούς τις γκλοπιές και τις προσαγωγές από την άλλη, δε θα μας βγει σε καλό. Είμαστε που είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε στη φτώχεια και τη μιζέρια, χάνουμε και τη μόνη μας ελπίδα για πρόοδο και ευημερία. Τον τουρισμό.
Μια ξαδέρφη μου από Αυστραλία, είναι να έρθει για διακοπές το καλοκαίρι, αλλά το σκέφτεται. Με ρώτησε πώς είναι τα πράγματα στην Αθήνα. “Μια χαρά” της απάντησα. “Θα σου δείξω τα καλύτερα εδώ στα Εξάρχεια που μένω”. Είπαμε. Σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, ακούν Εξάρχεια και νομίζουν ότι πρόκειται για την κόλαση. Το κολασμένο μου μυαλό όμως, το βλέπει αλλιώς το θέμα. Ναι. Επιμένω. Τα Εξάρχεια είναι ο απόλυτος τουριστικός προορισμός.
Έρχονται λοιπόν οι τουρίστες και περνούν όλοι από το Σύνταγμα. Στήνονται δίπλα στους τσολιάδες του Αγνώστου Στρατιώτη για αναμνηστική φωτογραφία. Καλός ο τσολιάς, αλλά ξεπερασμένος. Άλλες εποχές, άλλα ήθη, άλλες κουλτούρες. Τώρα, υπάρχει νέα πρόταση. Προσαρμοσμένη στη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα. Στήσιμο για φωτογραφία δίπλα στον μπάτσο της συμβολής των οδών Ναυαρίνου και Μαυρομιχάλη.Τι παραπάνω έχει δηλαδή ο τσολιάς πέρα από δέκα, είκοσι, τριάντα πόντους ύψος; Και στην Ιπποκράτους είναι καλή περίπτωση, αλλά εκεί είναι πολλοί και σκόρπιοι. Με τα τσιγαράκια τους, τα τηλεφωνάκια τους, τα μουχαμπέτια τους. Ενώ στη Μαυρομιχάλη, στέκουν αγέρωχοι, καμαρωτοί, ατενίζοντας την καρδιά των Εξαρχείων, έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη κατά του εγκλήματος που σχεδιάζεται και δρομολογείται στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο.
Τα καταστήματα της περιοχής μπορούν να αξιοποιηθούν αναλόγως: Καφενείον “πέφτουν οι σφαίρες σαν χαλάζι”. Σπεσιαλιτέ, πολλά βαρύς και όχι. Καφέ μπαρ “ο χημικός πόλεμος”. Πάνε κι έρχονται τα καμικάζι. Εστιατόριον “η χρυσή κλούβα”. Το κρέας έχει χτυπηθεί με γκλοπ κι έχει γίνει λουκούμι. Σουβενίρ – είδη δώρων “τα πυρακτωμένα Εξάρχεια”. Ξεχάστε να αναμνηστικά τσολιαδάκια. Ματατζάκια, δελτάκια, ζητάκια, διασάκια με κουρδιαστά μηχανάκια, κουρδιαστά κλουβάκια, περιπολικάκια, μινιατούρες δακρυγονούχων συσκευασιών, μινιατούρες μολότοφ, υποψηφίων κάδων για ανάφλεξη...
Εκτιμώ ότι πρόκειται για μία πρωτοποριακή αντιμετώπιση του προβλήματος. Οι ξένοι θα ξεπεράσουν το φόβο τους, διαπιστώνοντας ότι δεν κινδυνεύουν. Αντιθέτως, θα έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις κι όταν θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους, θα έχουν να λένε ότι έζησαν από κοντά την Ελληνική παράνοια, χωρίς να κινδυνεύσουν. Οι ντόπιοι, θα γλιτώσουν από τον οικονομικό μαρασμό που τους απειλεί. Οι φύλακες των Εξαρχείων, θα γίνουν διάσημοι σε όλο τον κόσμο.
Προτείνω λοιπόν να σταματήσει η μίρλα και η γκρίνια περί ανελέητου χτυπήματος στον τουρισμό και να φροντίσουν οι επιτηδευματίες του χώρου να αξιοποιήσουν κατάλληλα την κατάσταση, μετατρέποντας το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα και τους φόβους για μαρασμό σε πλούτο και ευμάρεια.

Νάντια Κατσαρού
www.blogpress.eu

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ιδέα Λαμπρή. Γράψιμο με εξαιρετικό σαρκαστικό χιούμορ. Το απόλαυσα και συμφωνώ μάλιστα

kats-woman είπε...

Η ιδέα ήταν του διευθυντή της εφημερίδας. Δε φταίω εγώ που γράφω τέτοιες ανταποκρίσεις. Ήθελα να δίνω συμβουλές και να καταστρέφω πονεμένες καρδιές. Δε μου το έπετρεψε.