Αχ, δε θα μπορέσω Σούλα μου να έρθω για καφέ. Έχω δουλειά. Έχω ραψίματα. Και ήδη το έχω καθυστερήσει. Τριάντα μέτρα ύφασμα πήρα. Θα ράψω μια γαλανόλευκη, ΝΑΑΑΑΑ με το συμπάθιο. Θα την κρεμάσω απ' την ταράτσα, να γεμίσει εθνική υπερηφάνεια ούλος ο μαχαλάς...
Εννοείται χρυσή μου ότι πήρα και σημαίες και σημαιάκια και μπλουζάκια και καπελάκια με τη γαλανόλευκη και σετ μαγιό, πετσέτα και τσάντα για την παραλία. Και αυτοκολλητάκια. Έβαλα στο αυτοκίνητο, στις πόρτες, στα παράθυρα, στα ντουλάπια της κουζίνας, στην ευλογημένη τηλεόραση, στο κρεβάτι, στον καθρέφτη του μπάνιου, στον μπιντέ... χάνω εγώ τέτοιες ευκαιρίες;
Αχ βρε Σούλα μου, πόσο το χρειαζόμασταν αυτό! Μετά από όλα αυτά που τραβήξαμε, μετά από τέτοια απελπισία, είμαστε και πάλι έτοιμοι να τους πάρουμε τα σώβρακα. Έτσι είμαστε εμείς οι περήφανοι Έλληνες. Ήρθε η ώρα να τους δείξουμε τι εστί ελληνική λεβεντιά. Το λέω και συγκινούμαι. Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε ότι δεν πτοούμαστε με τίποτα. Είμαστε αγωνιστές εμείς. Είμαστε γενναίοι. Να πάνε να γαμηθούν και οι τρόικες και τα ΔΝΤ και όλοι αυτοί οι βάρβαροι που μας ζηλεύουν. Και τα μέτρα και το ασφαλιστικό και η ακρίβεια. Και οι κλέφτες και τα λαμόγια και οι απάτες και οι μίζες και οι ρεμούλες.
Εμείς θα πάρουμε το αίμα μας πίσω. Μέσα στα γήπεδα. Θα σηκώσουμε ψηλά τη σημαία και με περηφάνια θα ψάλλουμε τον εθνικό μας ύπνο... εεεε, ύμνο ήθελα να πω.
Θα ξεχάσουμε ότι κακό έχουμε υποστεί ως έθνος, θα διαγράψουμε ότι μας πλήγωσε σαν λαό, θα δώσουμε συγχωροχάρτι στους απατεώνες που φάγανε τα λεφτά μας, δε θα μας πονάει η φτώχεια κι η μιζέρια. Θα κλάψουμε από συγκίνηση για τα γενναία παλικάρια μας που αγωνίζονται ως γνήσιοι Έλληνες. Για την τιμή και τη δόξα της Πατρίδας. Θα πανηγυρίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι. Όχι επειδή είμαστε για τα πανηγύρια, αλλά επειδή μας αξίζει.
Σ' αφήνω Σούλα μου, ήρθαν τα γυροσούβλακα. (Πάλι θα γίνει ο κώλος μου αεροδρόμιο μ' αυτά που έχω να φάω). Πάμε να στρωθούμε στην τηλεόραση να παρακολουθήσουμε με δέος την Εθνική. Θα τα πούμε σε ένα μήνα. Ως νικητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου