ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ

Πολυαγαπημένε μου Άγιε Βασίλη
Είδες αβρότητα; Είδες καλοσύνη; Όχι, όχι! Δεν το κάνω επειδή θέλω κάτι να σου ζητήσω. Το κάνω γιατί πιστεύω σε σένα και στην προσφορά σου σε ταλαίπωρους κι αναξιοπαθούντες.
Αν και θα ήθελα ξεκινώντας, να εκφράσω την έντονη δυσαρέσκειά μου, διότι κάθε χρόνο με γράφεις κανονικά. Δε θα σου πω πού, για να μην κολαστείς, άγιος άνθρωπος. Φέτος λοιπόν, κανόνισε να μου φέρεις όσα δεν έφερες όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ακολουθει ο δεκάλογος της ολιγαρκούς χριστιανοπούλας.
1. Θέλω λεφτά. Δεν ξέρω από πού θα μου 'ρθουν. Γενικά στη ζωή μου, όλα τα σκατά, μου έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένω. Ε, απο κει θέλω να μου ΄ρθουν και οι γαμοπαράδες. Να περπατάω ένα βράδυ αμέριμνη στο δρόμο και να σκοντάψω σε μια βαλίτσα. Μεγάλου μεγέθους. Να σκύψω να δω πού πήγα κι έπεσα, γαμώ τη στραβομάρα μου και την αφηρημάδα μου, κι από περιέργεια να την ανοίξω. Και να είναι γεμάτη πεντακοσάρικα. Σιγά μην αρκεστώ στα ψιλά δηλαδή. Να κοιτάξω δεξιά αριστερά, κανείς να μη με βλέπει, να τη φορτωθώ σαν παράξενη ταξιδιώτισσα και να οδεύσω κατευθείαν προς το μικρό μου εξαρχειόσπιτο.
2. Δε θέλω δουλειά. Με τόσα λεφτά εξάλλου, τι να την κάνω; Θα κάθομαι και θα τρώω τα έτοιμα. Οπότε νομίζω ότι αν σου ζητήσω να με απολύσουν, θα είναι περιττό.
3. Θέλω ένα σπίτι ναααααα με το συμπάθιο. Στην Εκάλη. Με τρεις δουλάρες να πλένουν και να καθαρίζουν. Δύο εκλεκτούς μάγειρες, διότι είμαι και καλοφαγού, έναν κηπουρό, διότι αγαπώ τα δέντρα, τα λουλούδια και τη φύση, ένα σοφέρ...
4.Ναι, τώρα που το σκέφτομαι, θέλω κι ένα αυτοκίνητο. Όχι. Δύο θέλω. Ένα τζιπ για τις χειμερινές μου εξορμήσεις, αλίμονο δηλαδή, όλη μέρα θα κάθομαι και θα το ξύνω, δεν πρέπει να πηγαίνω κάπου να περνάει η ώρα μου;... κι ένα κάμπριο για τις θερινές μου εξορμήσεις.
5.Επειδή η Εκάλη πέφτει μακριά από το αγαπημένο μου κέντρο, θα ήθελα κι ένα σπίτι στο Κολωνάκι. Μικρό. Ας είναι και διακόσια τετραγωνικά, δε με πειράζει. Δυο δουλάρες εκεί μέσα, νομίζω είναι αρκετές. Για να έχω κάπου να ξαποστάσω βρε αδερφέ, όταν θα κάνω τα ψώνια μου. Και στην περίπτωση που θα ξεμείνω κανένα βράδυ στο κέντρο, να μην έχω να κάνω ολόκληρο ταξίδι.
6.Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, θέλω κι ένα σπίτι παραλία μεριά. Τι διάολο! Όταν θα αλωνίζω τα καλοκαίρια την παραλιακή, μετά ποιος τρέχει μέχρι πάνω; Νομίζω ότι η Γλυφάδα, είναι ένα αξιοπρεπές μέρος για να με φιλοξενήσει. Ένα μικρό σπιτάκι θέλω κι εκεί. Ας είναι και διακόσια τετραγωνικά, δε με πειράζει. Αλλά με θέα στη θάλασσα.
7.Όλα αυτά τα μπερεκέτια, είναι κρίμα να τα χαίρομαι μόνη μου. Θέλω κι έναν γκόμενο. Αλλά πρόσεξε τι θα μου φέρεις! Ύψος πάνω από 1.90, μελαχρινό, κοιλιακούς φέτες, τετράγωνες πλάτες, θεληματικό πηγούνι, βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις κι ένα εργαλείο νααααα με το συμπάθιο. Και ασφαλώς όλα αυτά, να συνδυάζονται με μία καλή δουλειά, άρα κανόνισε να είναι από golden boy και πάνω, να έχει ένα – δυο – τρία καλά σπίτια, ανάλογα με τα δικά μου, τουλάχιστον ένα αυτοκίνητο, αξιοπρεπές σαν το δικό μου... Ε δε θα πάρω το χαραμοφάη να τον κάνω άνθρωπο, βρε αδερφέ! Όσο παίδαρος κι αν είναι.
8.Δεν πιστεύω να φαντάζεσαι ότι με το που θα μου φέρεις τον γκόμενο θα ξεμπερδέψεις μαζί μου! Εκτός από αυτόν, που θα είναι ο επίσημος, θέλω και άλλα αγοράκια για να παίζω. Ε ναι. Επιβάλεται όταν αυτός θα λείπει ταξίδι για δουλειές, εγώ να ξεπερνάω τη θλίψη και την πλήξη, με λυγερόκορμα αγόρια. Τα εκλεκτότερα θέλω να μου φέρνεις κάθε φορά.
9.Όταν θα βαριέμαι να κάθομαι, να πίνω καφέδες, να πίνω ποτά και να χαμουρεύομαι, δε νομίζεις ότι θα πρέπει να βρω κάτι δημιουργικό να κάνω; Θέλω ένα μαγαζί. Με ρούχα. Αααα, τους καλύτερους οίκους θα επιλέξω για να βάλω εκεί μέσα. Ας είναι στο Κολωνάκι. Κι όταν λοιπόν θα βαριέμαι όλα τα προαναφερθέντα, θα πηγαίνω στο μαγαζί και θα ξεδίνω σ' εκείνα τα πουτανάκια τις πωλήτριες.
10. Αντιλαμβάνεσαι πως δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έκανες για μένα. Γι' αυτό, το τελευταίο που θα σου ζητήσω, είναι βασισμένο στα φιλάνθρωπα αισθήματά μου. Του χρόνου τα Χριστούγεννα, θέλω να έχω τη δική μου φιλανθρωπική μη κερδοσκοπική εταιρεία, η οποία θα μεριμνά για τα καημένα φτωχά παιδάκια όλου του κόσμου. Λέω να βάλω διαφήμιση για το μαγαζί, ότι για κάθε κομμάτι που αγοράζουν οι τσουλάρες οι πελάτισσες, ένα ευρώ θα πηγαίνει υπέρ του ιδρύματός μου. Κάτι τέτοια κόλπα δεν κάνουν όλες οι τράπεζες και οι μεγάλες εταιρείες; Εταιρική ευθύνη το λένε αυτό το ξέπλυμα νομίζω.
Λατρεμένε μου Άγιε Βασίλη, νομίζω ότι με τις αγαθές μου αυτές προθέσεις, έχεις κάθε λόγο να με εμπιστευτείς και να μου φέρεις όοοολα όσα σου ζήτησα. Άντε για να μη σε καταγγείλω στο τέλος ως ψεύτικο άγιο, σε όλα τα παιδάκια που θα μαζευτούν στο Σύνταγμα και σε άλλες περιοχές για να ζήσουν ευτυχισμένες γιορτινές στιγμές, παίζοντας με τους σωσίες σου.