Έχω μια ταραχή. Είπα να γράψω, αλλά δε βρίσκω λόγια. Είπα να κατεβάσω καντήλια, αλλά ξέχασα τους καλούς νταλικέρικους τρόπους μου. Είπα να το ρίξω στο φαΐ, μπας και ξεχάσω τον πόνο μου, αλλά μου κόπηκε η όρεξη. Χώρια η αναγούλα. Μετά σκέφτηκα ότι πρέπει να πάω μια βόλτα να πάρω αέρα. Ε δε με κρατούσαν τα πόδια μου. Μα πόσο μαλάκες μπορεί να είμαστε όλοι εμείς με όλα αυτά που ανεχόμαστε. Εγώ ειδικά, ένιωσα πολλές φορές μαλάκας. Γιατί με τους κυρίους και τις κυρίες που παίρνουν κατά μέσο όρο 100 φορές μεγαλύτερο μισθό από μένα, έχουμε, ή τουλάχιστον είχαμε την ίδια ιδιότητα.
Διαβάζουμε λοιπόν εδώ, και μας έρχεται νταμπλάς!
http://troktiko.blogspot.com/2009/12/blog-post_1624.html
Αυτά τα νούμερα, είναι μισθοί δηλαδή. Και απορώ εγώ και όλοι, για ποιο λόγο πληρώνονται τόσα, ποια η προσφορά τους στην ενημέρωση, ποια η προσφορά τους στην κοινωνία και ποια η προσφορά τους που πρέπει να έχει τέτοιο αντάλλαγμα, γενικώς.
Είναι τα μεγάλα αστέρια της δημοσιογραφίας; Σκατά με το συμπάθιο.
Είναι οι τεχνικοί - αυθεντίες στο είδος τους; Σκατά και πάλι.
Είναι οι διευθυντάδες ειδήσεων, στους οποίους χρωστάμε την αντικειμενική ενημέρωση που μόνο τα κρατικά κανάλια μπορούν να μας παρέχουν; Σκατότερα.
Αυτοί πάλι των ειδικών θέσεων και αυτοί οι ειδικοί σύμβουλοι που ακριβοπληρώνονται, δε θα καταλάβει κανείς ποτέ τι νταλγκά βαράνε και ποία είναι η αποστολή τους.
Και συγνώμη δηλαδή. Είναι τόσο ικανοί στη δουλειά τους;
Υπάρχει κανείς που δεν μπορεί χωρίς την Παναγιωταρέα; Να σηκώσει αμέσως το χέρι του!
Δε βλέπω χεράκια να σηκώνονται, οπότε περνάω στην επόμενη ερώτηση: Ποιο καλό παιδάκι, θεωρεί την Μπήλιω σπουδαία παρουσιάστρια;
Πάλι δε βλέπω χεράκια να σηκώνονται. Εντάξει. Εγκαταλείπω τις περιττές ερωτήσεις. Όλοι, τους έχουμε χεσμένους όλους.
Και όλοι αυτοί οι άχρηστοι και περιττοί για μας τους υπόλοιπους, αφού κανείς δεν τους παρακολουθεί, πληρώνονται από εμάς. Και δυο φορές, αφού τους πληρώνουμε και μέσω ΔΕΗ. Κι όσο σκέφτομαι ότι δεν έχω καν τηλεόραση, εξοργίζομαι ακόμα περισσότερο. Και θα πρέπει να είναι πολύ άπληστος κάποιος για να δέχεται τέτοιο μισθό, οπότε δε βρίσκω καμιά καλή κουβέντα για κανέναν από αυτούς.
Όταν πριν δυο χρόνια περίπου, κατέβηκα στην Αθήνα και επιχείρησα να βρω δουλειά σαν δημοσιογράφος, πήγα σε ένα έντυπο, με βιογραφικό, άρθρα και συνεντεύξεις μου και ο εντυπωσιασμένος διευθυντής, διαπίστωσε ότι είμαι έμπειρη δημοσιογράφος με άποψη. Γεγονός αρνητικό. Διότι ίσως να ζητούσα κάτι παρπάνω από 500 ευρώ το μήνα. Έτσι είναι οι δημοσιογράφοι στο υπέροχο μπουρδέλο που ζούμε. Ή δημοσιογραφάκια των 500 ευρώ που τα απολύουμε πριν κλείσουν χρόνο και αποκτήσουν δικαιώματα, ή λαμόγια της ΕΡΤ. Να τονίσω πάντως ότι στην ΕΡΤ, ξέρω και δημοσιογράφους των 500 ευρώ. Αυτοί που τρέχουν για τα θελήματα των μεγάλων.
Είμαι πωλήτρια και είμαι καλά. Πήρα και δώρο Χριστουγέννων και διπλασίασα το μισθό μου αυτό το μήνα. Ένιωσα βαθύπλουτη. Μ' αυτόν τον τρόπο, θα καλύψω τις τρύπες μου και θα βγάλω τα σπασμένα.
Κακά Χριστούγεννα και δυστυχές το νέο έτος λαμόγια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου