Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Καλοφάγωτο μωρά μου!


Δηλώνω νταλικέρισσα. Δεν το κάνω τυχαία. Από μικρή έκανα πολλά ταξίδια στην νταλίκα του μπαμπά. Και μάλλον πάντα είχα τάσεις φυγείς -δεν ξέρω από πού ήθελα να φύγω- και γι' αυτό ένιωθα τόσο καλά όταν φεύγαμε μέσα στη νύχτα κι όταν κινούμασταν στην εθνική, βλέποντας τον κόσμο από ψηλά κι ακούγοντας δεύτερο πρόγραμμα.
Η φίλη μου η Αμελί δε με θέλει νταλικέρισσα. Παραείμαι ντελικάτη για νταλικέρισσα. Κι ας το γαμάω το θέμα όταν ρίχνω μπινελίκια. Ούτε η μαμά μου με ήθελε νταλικέρισσα. Γι' αυτό με μεγάλωσε με γαλλικά και πιάνο. 
Με το πιάνο δεν τα πήγα καλά. Εκείνη μικρή αναπηρία στο σπασμένο χέρι μου μού τη χάλασε τη δουλειά. Τα γαλλικά τα αγάπησα. Δεν ξέρω αν φταίει η Κατρίν Ντενέβ στην ωραία της ημέρας, αλλά πολύ κέφι την έκανα αυτή τη γλώσσα. Χώρια ότι μέσω της γλώσσας, είχα επαφή και με τη γαλλική ιστορία και κουλτούρα. Κι έτσι βρέθηκα να θαυμάζω τη γαλλική επανάσταση και το Μάη του 68.
Λίγο έλειψε να καταγραφεί και στην Ελλάδα ο Μάης του 2010. Αν η καφρίλα (ή μήπως η προβοκατορίλα;) που έσπειρε το θάνατο, δεν άφηνε την προσπάθεια στη μέση. Μετά ήρθε το καλοκαίρι. Και το ελληναριό ξεχύθηκε στις παραλίες. Επιστρέφοντας από αυτές, έπρεπε να μπει στο κλίμα των εκλογών. Ποιος υποψήφιος έχει πιο πολλές πιθανότητες να εκλεγεί; Να πάμε στην αυλή του να μας βλέπει που κάνουμε αγώνα γι' αυτόν. Και όλο και κάπου θα μας βολέψει. Στην ανάγκη, αν είμαστε καλά παιδιά, θα δημιουργήσει θέση εργασίας για χάρη μας. Λίγοι το έχουν κάνει;
Να βολέψουμε τον κώλο μας σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς και ας πάνε να καούν όλοι οι άλλοι κώλοι. Γιατί ναι, σε λίγο καιρό, οι μισοί Έλληνες θα συντηρούνται από τον ΟΑΕΔ. Δεν είναι καιρός για αλληλεγγύη.
Για να μην ξεχάσουμε και τα συνδικάτα. Στη Γαλλία διεκδικούν. Στην Ελλάδα οι συνδικαλιστές στήνουν τις πολιτικές τους καριέρες. Οι Γάλλοι, έχουν ξεσηκωθεί για να μη χάσουν τα κεκτημένα τους. Καμία σχέση με εμάς που περιμέναμε να φάμε το αγγούρι, και αφού το φάγαμε, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να μας αρέσει. Και συνεχίζουμε να τρώμε αγγούρια, αφήνοντας τους άλλους να απολαμβάνουν τα παντεσπάνια τους. Ε, άμα γουστάρετε αγγούρι, καλοφάγωτο μωρά μου! Εγώ στηρίζω επανάσταση.
Αγαπώ τους Γάλλους και θέλω να τους μοιάσω. Όλοι πρέπει να τους μοιάσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: