ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΘΑΡΑ (κατά το Αθήνα καθαρή)

Είχα κάτι μέρες να κατέβω στην πλατεία. Χτες, μετά την απογευματινή μπίρα + σερφάρισμα στο βοξ, δεν είχαμε όρεξη να μαζευτούμε. Παρατηρήσαμε ότι στην πλατεία είχε κίνηση, κόσμο, φωνές... Να κάτσουμε, να μην κάτσουμε, ε, καταλήξαμε τελικά λίγο πιο πάνω, Αραχώβης και Μπενάκη, να φάμε κιόλας. (Ο φίλος μου ο Γιώργος αδυνάτισε και δε νιώθει πλέον ενοχές όταν ντερλικώνει. Εγώ πάλι, με τη μάσα, δεν έχω ποτέ ενοχές).
Όλα έμοιαζαν ήσυχα και χαρούμενα. Μας έπιασε το καλοκαίρι στα Εξάρχεια κι έχουμε χαλαρώσει. Η ατμόσφαιρα (το έχω ξαναδηλώσει) μου θυμίζει Σαμοθράκη. Κι εκεί που όλα έδειχναν ήρεμα, χαρούμενα κι ευτυχισμένα, γυρνάμε και βλέπουμε μια διμοιρία ματατζήδες να κατεβαίνει την Μπενάκη. Σταματάει γωνία με Αραχώβης. Κάνουν κάτι συνεννοήσεις. Λαμβάνουν θέσεις και κατεβαίνουν στην πλατεία.
Τι σκατά έγινε πάλι; ήταν η απορία όλων. Κάποιοι σηκώθηκαν και κοίταξαν προς την πλατεία. Τίποτα δε γινόταν. Οι μπάτσοι κατέβηκαν, έτσι για να δηλώσουν την παρουσία τους. Έτσι. Στα καλά καθούμενα. Όπως κατέβηκαν, έτσι ανέβηκαν. Προφανώς κανείς δε γύρισε να τους κοιτάξει. Κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να απαντήσει στην πρόκληση. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων που γλεντοκοπούσαν για το καθάρισμα της πλατείας, κράτησαν την ψυχραιμία τους, όπως φαίνεται. Κι έτσι, γύρισαν πίσω χωρίς να ρίξουν ούτε μια γκλοπιά, ούτε ένα δακρυγόνο.
Σήμερα τα έμαθα τα χαμπέρια. Ότι δηλαδή, η πλατεία καθάρισε από την πρέζα κι ότι οι κάτοικοι έχουν κάνει κατάληψη στην πλατεία, προκειμένου να μην ξαναεισβάλλουν οι έμποροι και τα πτώματα οι αγοραστές. Και το επιβεβαίωσα. Μπήκα στη μέση της πλατείας. Κάθισα σε παγκάκι. Και γύρω μου, σε άλλα παγκάκια, κάθονταν άνθρωποι κανονικοί κι όχι λιωμένα φαντάσματα όπως άλλοτε. Όταν δε βλέπεις χαΐρι από φορείς, αρκεί να έχεις τσαγανό για να αναλάβεις δράση μόνος σου. Και οι κάτοικοι των Εξαρχείων το έχουν. Γι' αυτό διάλεξα αυτό το μέρος για να γίνει το καινούργιο μου χωριό.
Και τώρα κατάλαβα γιατί κατέβηκαν τα ΜΑΤ στα καλά καθούμενα. Τέτοιες δράσεις ενοχλούν. Οι διακινητές της ηρωίνης δεν ενοχλούσαν κανέναν. Τα ναρκωμένα μυαλά που σέρνονταν πάνω σε διαλυμένα σώματα στη μέση της πλατείας δεν ενοχλούσαν κανέναν. Τώρα που εκτοπίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από ανθρώπους που αποφάσισαν να διαχειριστούν μόνοι τους τα θέματα της γειτονιάς τους, το σύστημα κινδυνεύει. Οι πολλές πρωτοβουλίες είναι επικίνδυνες.
Να υποθέσω ότι θα έχουμε συχνά τέτοιες επιβλητικές επισκέψεις στην πλατεία; Δηλαδή, ξεφορτωνόμαστε τα σκατά και πέφτουμε στα απόσκατα;
Βρε ουστ από το χωριό μου κοπρίτες!