Η Ελλάδα τώρα τελειώνει

Μη σε μπερδεύει ο τίτλος. Κατά βάθος, δε φαντάζεσαι πόσο συμφωνώ με το μήνυμα του πρωθυπουργού. Ναι. Η Ελλάδα τώρα ξεκινάει. Ίσως όχι τώρα αμέσως, αλλά σύντομα. Γιατί πρώτα πρέπει να τελειώσει, αφού δεν μπορεί να ξεκινήσει κάτι, αν δεν τελειώσει κάτι άλλο. Να τελειώσουν όλα όσα ξέραμε. Να τα καταστρέψουμε. Να τα γκρεμίσουμε. Να τα ρίξουμε στην πυρά. Να τα βγάλουμε από το μυαλό μας. Να τα αντικαταστήσουμε. Να ανακαλύψουμε αξίες ξεχασμένες, να μάθουμε να ζούμε μ’ αυτές. Κι αν δε βουτήξουμε καλά, με το κεφάλι και χωρίς αναπνευστήρα μέσα στο λάκκο με τα σκατά, δε θα έχουμε λόγο να τελειώσουμε μια κατάσταση, ώστε να ξεκινήσουμε κάτι άλλο.

Αυτό το τέλος μπορεί να συμπέσει με το τέλος του κόσμου, που λένε ότι έρχεται. Μπορεί δηλαδή όλος ο κόσμος να αλλάξει, να ξεκινήσει κάτι άλλο, αφού πρώτα ξερμπερδέψει με αυτό που ισχύει μέχρι τώρα. Τι καλά. Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι, κύριε πρωθυπουργέ μου, που μπαίνουμε σε τέτοιες διαδικασίες. Γιατί για να ξεκινήσει η Ελλάδα, πρέπει να τελειώσεις εσύ και οι όμοιοί σου. Δεν ξέρω ποιος θα κάνει το ξεκίνημα και πώς, αλλά θα φανεί στην πορεία. Εξάλλου, πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, ποιος περίμενε ότι θα γίνεις πρωθυπουργός και μάλιστα με τη ΝΔ; Ξέρεις καλύτερα απ’ όλους πως έχει ο καιρός γυρίσματα.

Καιρό τώρα παρατηρώ πως γινόμαστε αλλιώτικοι, σα να ετοιμαζόμαστε γι’ αυτό το ξεκίνημα. Αναγκαστικά αλλάζουμε. Χάνουμε, χανόμαστε και προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να επιζήσουμε. Να βρούμε τρόπο να σωθούμε. Όλοι κάτι χάσαμε. Άλλος τα προνόμια, άλλος τη δουλειά του. Άλλος τα πολλά λεφτά, άλλος τα λίγα. Άλλος την ικανότητα να τα σπάει κάθε βράδυ στα μπουζούκια κι άλλος την ικανότητα να εξασφαλίσει το γάλα των παιδιών του.

Όλοι αλλάζουμε. Αλλά όπως δεν έχουμε χάσει τα ίδια πράγματα, έτσι δεν έχουμε όλοι την ίδια αλλαγή. Για παράδειγμα, εσύ κύριε πρωθυπουργέ μου, έγινες πρωθυπουργός από κει που ήσουν μια τρίχα από τα… εχμμμ… στελέχη (είμαι ευτυχής που βρήκα την αντίστοιχη λέξη, συνώνυμη μ’ αυτήν που σκέφτηκα αρχικά, αλλά δεν ήταν σωστό να αναφέρω) του κόμματός σου. Τεράστια αλλαγή. Μας τα μασάς και στέλνεις κλαψομούνικα μηνύματα ενότητας (που οι εικόνες στο βίντεο μόνο ενότητα δε δείχνουν, αλλά δεν έχω σκοπό να το σχολιάσω), ενώ πριν γίνει αυτή η αλλαγή στην ιδιότητα και το αξίωμά σου, ήσουν αποφασιστικός και αδιαπραγμάτευτος.

Οι αλλαγές μας εξαρτώνται από το ποιοι είμαστε και τι κουβαλάμε μέσα μας. Η κρίση θα αποκαλύψει ποιοι είμαστε. Να και πάλι οι όροι που έχουν να κάνουν με το τέλος του κόσμου. Κρίση, αποκάλυψη, και στο τέλος καταστροφή του παλιού, του σαθρού και του κενού, για να κάνουμε αυτό το ξεκίνημα. Άρχισε, λοιπόν. ήδη να αποκαλύπτεται τι είναι ο διπλανός μας. Μίλησα για τον διπλανό μας και θυμήθηκα τη μέγαιρα της διπλανής πόρτας, την οποία θα φέρω ως παράδειγμα. Το τέρας που μένει στο διπλανό διαμέρισμα, δουλεύει ως καθαρίστρια και προσπαθεί να πείσει τους ενοίκους ότι η καθαρίστρια της πολυκατοικίας δεν κάνει καλή δουλειά, για να τη διώξουν και να πάρουν αυτήν. Είναι το παράδειγμα του κακού ανθρώπου, χωρίς αρχές, ήθος και αξίες, που έχει μάθει να επιπλέει στα σκατά, βουτώντας μέσα κάποιον άλλον. Η κρίση αναδεικνύει αυτά της τα χαρακτηριστικά και την κάνει χειρότερη. Κι αν αυτό συμβαίνει μεταξύ καθαριστριών, αντιστοίχως, κάποιοι με πιο σημαντικές θέσεις και πιο βαρβάτα αξιώματα, θα πατήσουν στα πτώματα που θα έχουν δημιουργήσει για να σταθούν ψηλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Από την άλλη μεριά, βλέπουμε τους καλούς να γίνονται καλύτεροι. Να συσπειρώνονται, να αλληλοβοηθιούνται και να στηρίζει ο ένας τον άλλον με τον τρόπο που μπορεί. Ανακαλύπτουν ξεχασμένες αξίες, επιστρέφουν κοντά στη φύση και εκτιμούν τα αγαθά της. Ξέρουν πως θα μπορέσουν να πάρουν δύναμη από τον άλλον, αρκεί να είναι κι αυτός δυνατός.

Παρατηρώ τις συμπεριφορές μας να αλλάζουν καθημερινά. Άλλοι έρχονται κοντά ο ένας στον άλλον και γίνονται καλύτεροι κι άλλοι προσπαθούν να επιβιώσουν κάνοντας τα χειρότερα. Σε λίγο καιρό, το καλό και το κακό θα είναι εντόνως εμφανή στην κοινωνία μας και θα πρέπει να επιλέξουμε με ποιο θα πάμε. Ακόμη κι αν είχαμε χάσει το δρόμο μας, στον καιρό της πλαστής ευμάρειας, πιστεύω πως οι περισσότεροι θα οδηγηθούμε στο σωστό σημείο. Το κακό θα είναι πια ανίσχυρο. Τόσο που θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί. Σταδιακά, θα οδηγηθούμε στην αλλαγή της κοινωνίας μας. Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πότε, αλλά αυτή η αλλαγή ξεκίνησε ήδη.

Η Ελλάδα, αλλά κι ο κόσμος όλος, τώρα ξεκινάει. Σωστά μιλάς, πρωθυπουργάρα μου. Δεν ξέρω όμως αν θα μπορέσετε να προσαρμοστείτε στις αλλαγές που θα φέρει το ξεκίνημα, εσύ κι η φάρα σου. Αναγκαστικά, θα το κάνετε, όπως όλοι μας.