Για Τεχεράνη καλά πάμε;

Κάποτε χρειάστηκε να ζητήσω τη βοήθεια της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Ήταν τότε που κάποια περιέφερε τη μούρη μου στο φέισμπουκ με το όνομα Sara Kavla και με τρόπο που με έκανε να φαίνομαι κάτι παραπάνω από απλώς διαθέσιμη και έτοιμη για όλα.

Εννοείται πως δεν προσέτρεξα κατευθείαν στις αστυνομίες και στις μεγάλες δυνάμεις για να μου λύσουν το θέμα. Πρώτα έστειλα μήνυμα στην ίδια ζητώντας της να κατεβάσει τη φωτογραφία μου. Όμως ο τσουλίστικος τρόπος της, ο οποίος δε διέφερε από το ύφος της σελίδας της, με ανάγκασε να λειτουργήσω αλλιώς.

Οι άνθρωποι της δίωξης ήταν ευγενέστατοι. Ήταν ολοφάνερο ότι πολύ τους στεναχώρησε το ότι διασύρομαι στο διαδίκτυο με τέτοιο τρόπο. Όμως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ήταν ξεκάθαροι. Σε φεϊσμπουκοδουλειές δεν ανακατεύονται.

Λίγους μήνες μετά, γνωστός συγγραφέας -δε λέω το όνομά του για να μην αναστατωθούν οι νοικοκυραίοι- δέχεται απειλές από κάτι τύπους που τώρα μπήκαν στη βουλή. Στην προσπάθειά του να ζητήσει βοήθεια από την ίδια υπηρεσία, η απάντηση ήταν πως πρέπει να διαπιστωθεί έγκλημα για να παρέμβει. Δηλαδή, άμα τον τρώγανε λάχανο, η δίωξη θα προχωρούσε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες να βρει από πού προέρχονταν τα απειλητικά μηνύματα.

Οι τύποι που λέγαμε, αυτοί που τώρα μπήκαν στη βουλή, οι οποίοι δε φημίζονται και για την καλή τους σχέση με το Χριστιανισμό -να δω τον Καιάδα να ανάβει το κερί του στον Άγιο Παντελεήμονα (της Αχαρνών, εννοείται) και να προσκυνά με δέος και κατάνυξη την εικόνα της Παναγιάς και τι σταδιάλα- θίχτηκαν από την ύπαρξη του Γέροντα Παστίτσιου και την προσπάθεια δημιουργίας της θρησκείας του πασταφαριανισμού (που κανονικά θα έπρεπε να θιχτούν οι ρασταφάριανς, αλλά δεν είναι όλοι άρρωστοι σ’ αυτόν τον πλανήτη) και, εκτιμώντας ότι ο τύπος χλευάζει τον Παΐσιο και όχι το ρασταφαριανισμό, προκάλεσαν τέτοια ταραχή, που ξαφνικά η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, βρήκε σοβαρό λόγο για να λειτουργήσει.

Εγώ πάλι αυτόν τον Παστίτσιο πολύ τον είχα συμπαθήσει και δεν τον είχα για βλάσφημο. Και απόρησα όταν έμαθα ότι συνελήφθη. Σκεφτόμουν ότι το εγκλημά του ίσως ήταν ο προσηλυτισμός. Κι αυτό, γιατί, αν δεν άλλαξε κάτι στο σύνταγμα, ο καθένας μπορεί να έχει όποιο θρήσκευμα θέλει σ’ αυτή τη χώρα. Και ναι, η πάστα, για εμάς τους καλοφαγάδες, είναι θρησκεία. Το ίδιο και η μπεσαμέλ.

Κάποιοι δηλώνουν ως θρησκεία τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τη θύρα 13 (για να κάνει και ρίμα). Και, παθιασμένοι με τη θρησκεία τους, μετατρέπουν τα γήπεδα σε ναούς των ταλιμπάν. Μπορώ να ορκιστώ στην αγία ταλιατέλα ότι οι ίδιοι άνθρωποι, με το ίδιο πάθος, υπερασπίζονται και το Γέροντα Παΐσιο που ποτέ δε γνώρισαν και ποτέ δεν έμαθαν τι είπε και τι έκανε.

Κάποιοι άνθρωποι έχουν αξίες. Πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια. Πήραν αρχές από τα σπίτια τους. «Η θρησκεία πάνω απ’ όλα» ούρλιαζε ο πατέρας τους, καθώς έδερνε τη μάνα τους επειδή δεν είχε κάνει το σταυρό της πριν από το φαγητό. Άλλωστε κι ο Παΐσιος δε θα διαφωνούσε και θα του ‘δινε και την ευχή του. Γιατί στη σωστή, τη χριστιανική οικογένεια, ο άντρας πρέπει να αφεντεύει τη γυναίκα.

Ο νεοέλληνας, αυτός που έχτισε τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, δε σηκώνει αστεία. Και όχι, δε φταίει το ότι με την κρίση έχουμε χάσει το χιούμορ μας. Έτσι είμαστε. Ο ήρωας του ’21 και ο παπάς της ενορίας είναι αξίες ανεκτίμητες για αυτόν τον τύπο. Τον βοηθούν να αποκτήσει υπόσταση, τον κάνουν να νιώθει έξυπνος, δυνατός, ικανός και νομίζει πως παίρνει τουλάχιστον δέκα πόντους μήκος στο πουλί του.

Έκατσα και παρακολούθησα ποιοι παθιάζονται πιο πολύ με το θέμα, αντιδρώντας με βρισιές και χωρίς επιχειρήματα. Ποιοι νομίζουν ότι θίχτηκαν τα ιερά και τα όσιά τους. Ποιοι χρειάζονται τέτοια ιερά και όσια. Και δε χάρηκα με τη διαπίστωση. Οι περισσότεροι είναι νέοι, από αυτούς που σε άλλες εποχές, οι γονείς τους θα φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για να τους βολέψουν κάπου -καθώς ήταν ανίκανοι να κάνουν κάτι μόνοι τους και να πετύχουν-, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δε θα βολευτούν πουθενά και τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα για αυτούς. Έτσι, οι κοπέλες ποζάρουν στα προφίλ τους με το μαγιό ή με το καυτό το φόρεμα και το λάγνο βλέμμα, περιμένοντας να βρεθεί κάποιος που θα συγκινηθεί από τα κάλλη τους, τα μόνα προσόντα που διαθέτουν. Τα αγόρια ποζάρουν δίπλα σε κακομούτσουνες γκόμενες, καμαρώνοντας που ακόμα κι αυτές τους κάτσανε. Οι ίδιες καμαρώνουν επειδή τους έκατσε γκόμενος κι ας είναι και κάγκουρας με μυαλό αμοιβάδας. Πέρα από την προσωπική τους ζωή που είναι ευτυχισμένη, υπάρχει μια αγανάκτηση γιατί οι πολιτικοί είναι κλέφτες και μας κοροϊδεύουν και μας κλέβουν κι εμείς τους μουντζώνουμε και πατσίζουμε.

Σε τι σπίτια μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά και τι αξίες πήραν; Σε τι σχολεία μορφώθηκαν; Με τι παρέες συναναστράφηκαν; Τι βιβλία διάβασαν; Τι ταινίες είδαν; Μπροστά σε τι είδους τηλεόραση πέρασαν το χρόνο τους. Από τι είδους εκπομπές ενημερώθηκαν; Τι γνώμη απέκτησαν με όλα αυτά και με ποιον την αντάλλαξαν;

Αυτά τα παιδιά είχαν αυτές τις δυνατότητες σ’ αυτήν την κοινωνία. Δε θα κάνουν κάτι για να την αλλάξουν. Θα διατηρήσουν τις αξίες τους και θα περιμένουν τον άγιο να κάνει το θαύμα του, βρίζοντας όποιον προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει χιούμορ για να τους πει ότι δε διαφέρουν από τους μουσουλμάνους που μισούν επειδή είναι βάρβαροι, και στέλνοντας στην πυρά όποιον τους θυμίσει ότι, χάρη σ' αυτούς, ο μεσαίωνας δεν τελείωσε ακόμη.

«Η θρησκεία και οι νόμοι είναι δύο πατερίτσες που χρειάζονται οι άνθρωποι με αδύνατα πόδια» είχε πει ο Ντιντερό. Εύχομαι αυτά τα παιδιά να δυναμώσουν και να λιγοστέψουν οι ανάγκες τους. Και δε θα κάνω άλλες αναφορές στο τι έχει ειπωθεί για τη θρησκεία. Ούτε θα υποστηρίξω ότι είναι το όπιο του λαού, όπως κάνουν πολλοί. Δε ζούμε πλέον στην εποχή του Μαρξ και του οπίου. Οι καιροί αλλάζουν, γίνονται άγριες οι εποχές, οι καταστάσεις γίνονται πιο ζόρικες, και τα ναρκωτικά πιο σκληρά.