Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Το γουρούνι της ζωής μου


Ποτέ μην υποτιμάς ένα χώρο. Το έκανα και άλλαξα γνώμη.
Καθόμουν ένα απόγευμα με μια παρέα στο Φίλιον. Στον ίδιο χώρο, σύσσωμο το ΚΑΠΗ του Κολωνακίου. Βαρεμάρα.
Με παρηγορούσε μόνο ότι αυτό το μέρος θα μπορούσε να είναι το κέντρο του κόσμου. Ό,τι θες περνάει από κει. Να έχεις μάτια να βλέπεις και αυτιά ν’ ακούς.
Εκείνο το απόγευμα πέρασε Εκείνος. Πρώτα εμφανίστηκε ο φίλος του.
Κοίταξα την Ελισάβετ δίπλα μου που δεν της ξεφεύγουν κάτι τέτοια και γέλασα. Μόλις δει πλανόδιο με άχρηστα γκατζετάκια, παθαίνει μια ταραχή και τα θέλει όλα... eyedoll.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: