Τράβα μου μία...

...φωτογραφία. Και να πείθει. Ότι εγώ τώρα ζω μια τρελή χαρά και μια ευτυχία. Ή ότι εγώ είμαι πολύ σκεπτόμενο άτομο (κι έχω ακουμπήσει το χέρι στο πηγούνι. Ή ότι έχω θυμώσει κι έχω οργιστεί. Ή ότι η σκύλα δαγκώνει. Ή ότι έχω μια θλίψη στο βλέμμα. Και μετά θα τη βάλω στο φέισμπουκ.
Το έχω παίξει κι εγώ αυτό το παιχνίδι. Για πλάκα. Για να είμαι έτσι, να είμαι και αλλιώς. Αλλά κοντά στην πλάκα, βρίσκεις και το βλάκα. Που θα μπει να σχολιάσει.
Κάποτε, ένας τέτοιος βλάκας πήγε να με πλησιάσει με τέτοιον τρόπο. "Γιατί τόσο σοβαρή;" ήταν η ερώτηση που έκανε και ποτέ δεν πήρε απάντηση και αγνόησα και την ύπαρξή του. Απαντάω μόνο σε έξυπνα και ευγενικά μηνύματα. Απαντάω και σε εξυπνακίστικα για να τους στείλω από κει που ήρθαν. Αλλά σε βλακώδη μηνύματα δεν απαντάω ποτέ. Έχουμε και δουλειές. Αργότερα, αυτός ο βλάκας έστειλε μια χαριτωμενιά και του απάντησα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ξεκίνησε και μια ιστορία που κατέληξε άσχημα. Και όταν ανακάλυψα αυτό το βλακώδες μήνυμα, απέκτησα άλλον ένα λόγο για να γίνω έξαλλη με τον εαυτό μου που ασχολήθηκα μαζί του.
Τέτοιοι βλάκες κυκλοφορούν πολλοί στο φβ και ψάχνουν τρόπο να ξεκινήσουν μια συζήτηση, μια ιστορία, κάτι, από μια φωτογραφία. Έχει πχ η άλλη το θλιμμένο βλέμμα σε όλες τις φωτογραφίες της. Γούστο της. Ο βλάκας θα σταθεί στην πιο θλιμμένη και θα τη ρωτήσει "Γιατί; Μα γιατί αυτά τα ωραία μάτια να κρύβουν τόση θλίψη;" και η άλλη, αν τσιμπήσει. θα απαντήσει "............" ή ":)" ή ":(" ή δε θα απαντήσει. Σε καμία περίπτωση δε θα το αναλύσει. Δε θέλει να μιλάει γι' αυτό.
Αν ο βλάκας δεν τολμήσει να σχολιάσει τη θλίψη, θα βρει ευκαιρία για σχόλιο μόλις βάλει καμιά γελαστή φωτογραφία. "Έτσι, να γελάς πάντα. Σου πάει". Εδώ, παρεμπιπτόντως, θα σχολιάσουν και οι φίλες: "Επιτέλους, βρε αγαπούλα, γέλασες. Κούκλα είσαι. Μία Θεά". Εδώ ο βλάκας θα βρει την ευκαιρία να της μιλήσει. Θα της πει για το ωραίο της χαμόγελο που φώτισε την οθόνη του και ότι φαντάζεται πόσο θα φωτίζει τη ζωή αυτού που βρίσκεται δίπλα της. Μα... κανείς δε βρίσκεται δίπλα της. Γι' αυτό κι αυτή η θλίψη στο βλέμμα. Μην ανησυχείς, κούκλα μου, ο βλάκας είναι εδώ για σένα, έτσι και τολμήσεις να του απαντήσεις. Εκτός κι αν διασκεδάζεις κι εσύ μ' αυτούς.
Θα συνεχίσω να βγάζω τέτοιες φωτογραφίες. Η επόμενη λέω να έχει ένα σφίξιμο στα δόντια, ένα σμίξιμο φρυδιών (αν και θα γίνει πιο έντονη εκείνη η γαμημένη η ρυτίδα) ένα ζόρι, ένα σφίξιμο, μια δυσκολία. Να έρχεται ο βλάκας και να με ρωτάει τι ζόρι τραβάω. Και να του απαντάω ότι δεν είναι τίποτα. Από το χέσιμο είναι. Χέστηκα που τον γνώρισα.