Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021

Χέσ' το μ' ένα τραγούδι: Μη μου ξαναφύγεις πια - Έλα, τον πούλο!

Ξεκινώντας, να ζητήσω μία συγγνώμη και πάλι από τους φίλους Τσιτσανικούς, που θα τους πληγώσω, επειδή πάλι θα υποστηρίξω και θα αποδείξω ότι έχει γράψει κάποια από τα χειρότερα τραγούδια. Είμαι σαφώς Βαμβακαρική, αλλά δεν το κάνω γι' αυτό, το κάνω γιατί αυτό το "μη μου ξαναφύγεις πια" είναι ένας ύμνος στο μαλάκα και δεν πρέπει να υπάρχουν ύμνοι για κανένα μαλάκα. 

Πάμε να το χέσουμε.

Το 'ξερα μια μέρα πως θα 'ρθεις: Και βέβαια το 'ξερα. Όλοι επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος, εκεί δηλαδή που ξέρουν ότι και καλά θα περάσουν και φροντίδα θα έχουν, και ασφάλεια, και ανοχή και συγχώρεση, όλοι το ξέρουν αυτό. 

Και τις τρέλες σου θα βαρεθείς: Τρέλες! Τρέλες! Τρέλες είναι η επιθυμία του μαλάκα να πάει να παίξει δεξιά κι αριστερά, γιατί δεν του αρκεί ένα παιχνίδι, θέλει συλλογή, είναι, λέει, συλλέκτης στιγμών, συλλέκτης εμπειριών, νομίζει και συλλέκτης μουνιών, α σαπέρα ρε. Στο μεταξύ, δεν ξέρει ότι όσο αυτός ψαχνόταν κι έτρωγε τη μια πόρτα πίσω απ' την άλλη, εσύ, αν ήθελες, έχεις κάθε μέρα κι από έναν. Οπότε, να σου πω εγώ τι θα πει συλλογή, κατακαημένε. Για να μην πω, πόσο τις βαριέται αυτές τις τρέλες, που καθόλου δεν τις βαριέται. Αυτές τον βαριούνται, αν και το πιο πιθανό είναι ότι δεν τον παίζουν καν. Για να το πούμε σωστά, ο τύπος πήγε να παίξει αλλού, έμεινε να τον παίζει και επέστρεψε στα σίγουρα. 

Μη μου ξαναφύγεις πια μάγκα μου, μείνε μες την αγκαλιά μου: Από πού να το πιάσω και πού να το αφήσω αυτό το ρεφρέν; Το βρήκα. Από το "μάγκα". Μάγκας αυτός που φεύγει για να πάει να παίξει αλλού κι άμα δεν τον παίξουν έχει μούτρα να γυρίσει; Είναι πασιφανές ότι εσύ τον έκανες μάγκα, κούκλα μου. Άμα του έδειξες ότι κατάφερε να σου προσφέρει εκεί δυο, τρεις, πέντε, δέκα οργασμούς, περνιέται για τίποτα γαμήκουλας και αποφάσισε να κάνει καριέρα ως τέτοιος. Αλλιώς, από μόνος του, κουραδόμαγκας στην καλύτερη. Έλα, που θες μια κουράδα στην αγκαλιά σου και δε θες να ξαναφύγει. Ουρτ!

Ήταν άδικος ο χωρισμός και ανυπολόγιστα σκληρός: Έτσι είναι η ζωή, ανυπολόγιστα σκληρή και άδικη. Και προφανώς, ήταν σκληρό αυτό που έκανε ο "μάγκας". Δε θέλουμε σκληράδες, ρε. Βασικά, το μόνο σκληρό που θέλουμε πάνω του, δεν είναι η συμπεριφορά του απέναντί μας, νταξ;

Μη μου ξαναφύγεις πια μάγκα μου, μείνε μες την αγκαλιά μου: Α, εσύ δε βάζεις μυαλό. Βρε τώρα δεν είπαμε ότι δεν είναι έτσι οι τίμιοι μάγκες; Τώρα δεν είπαμε δεν τους θέλουμε σκληρούς με αυτόν τον τρόπο; Έλα τον πούλο, φύγε, αγόρι μου και να μας γράφεις κι εγώ θα σε έχω γραμμένο, ξέρεις πού. Τι; Όχι;

Βρέθηκα στη στράτα της ζωής, δίχως μάνα δίχως συγγενείς: Ναι, εντάξει, κατανοούμε, αλλά δε μαζευτήκαμε εδώ για να μας μιλήσεις για το προσωπικό σου δράμα. Ήρθαμε να μας πεις για το μαλάκα. Βασικά, θέλω να μάθω αν ζήτησε, έστω, μια συγγνώμη που είναι τόσο μαλάκας ή αν τα έριξε όλα πάνω σου, οπότε ζήτησε και τα ρέστα. Γιατί όσο πιο μεγάλη σκατιά κάνει, τόσο περισσότερες είναι οι απαιτήσεις του όταν επιστρέφει. Εγώ πιστεύω ότι σου έβαλε και όρους.

Μη μου ξαναφύγεις πια μάγκα μου, μείνε μες την αγκαλιά μου: Ε, είσαι αμετανόητη. Είμαι σίγουρη ότι σου έβαλε όρους κι ότι κι εσένα τα θέλει ο κώλος σου. Να δεις που το επόμενο τραγούδι που θα χέσουμε, θα έχει πάλι εσένα πρωταγωνίστρια και θα είναι πάλι του Τσιτσάνη, συγκεκριμένα η μουρμούρα, που τον ενοχλεί κιόλας τον κύριο που θυμήθηκε να επιστρέψει στην κερά του, μετά από κάτι όργια με κομενάκια, μπουστουδγιουλουπουκειπέρα, 

Το τραγουδάκι είναι γνωστό και παίζει παντού. Δε θα το βάλω κι εδώ μέσα, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί.